Oslo Nye Teater

Lars Saabye Christensen:

Byens spor. Maj og Ewald.

Dramatisert av Toril Solvang
Regi: Petter Næss
Scenografi/kostyme: Dagny Drage Kleiva
Komponist: Nils Petter Molvær
Lysdesign: Øyvind Wangensteen

Lars Saabye Christensens sujett Byens spor hadde utgangspunkt i gamle protokollar frå Fagerborg Røde Kors. Ved å lese dei kunne forfattaren spinne historier rundt eit persongalleri ein her kunne lese om mellom linene.

Når Oslo Nye Teater no har teke første bandet av denne bokserien til scena, har dei fått med eit nennsamt riss av den mangslungne grupperomanen. Men ei historie som er så pass knytt til konkrete ting og hendingar, er vanskeleg å få heilt overtydande når scenebiletet og rekvisittane er stiliserte, og når skodespelarane speler fleire roller – og berre delvis illuderer som typar.

Scenografien er elegant i sitt funkisliknande rektangellandskap. Kostyme og frisyrar verkar tidsriktige. Skodespelarane er oppriktige, men den som får mest utteljing for innsatsen, er vesle Bobo Solan Hedin som den «vanskelege» guten Jesper, ein merkeleg observatør i vaksenverda. Der resten av persongalleriet mest nærmar seg teikneserie, står denne karakteren som eit lite lys, både i replikk og kroppsspråk, imponerande levert av eit så pass ungt menneske.

Her er det òg, og eigentleg berre her, vi merker kloa til den røynde regissøren Petter Næss. Elles vart nok dette, diverre, eit heller polert og litt for stilig tilbakeblikk på det slitne etterkrigs-Oslo. (PS: Litt ris til forfattaren: Heller uvørdent å dikte opp ei lagnadstrist skodespelar ved namn Ragnhild Hall, når norsk teater har hatt ein særs vellukka skodespelar som heitte Ragnhild Hald (1896–1975).)

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.