Det vi ser – og ikkje ser
Klokt, gøyalt barnestykke syner fantasien som naudsynt leveverktøy.
Teaterstykket om Tobias fekk Heddaprisen i 2018.
Foto: Marius Fiskum
Riksteatret
Jenny Svensson:
Tobias og dagen det smalt
Regi: Morten Røsrud og
Jonas Delerud
Scenografi og kostyme: Mari Lotherington
Framsyninga Tobias og dagen det smalt var for tre år sidan eit skuleturnéprosjekt, initiert av frigruppa Rimfrost Produksjoner i samband med Hålogaland Teater. Stykket fekk i 2018 Hedda-prisen som årets beste barneteater.
No har Riksteatret gripe sujettet for ein ny runde, der den opphavlege regien til Morten Røsrud er vidareført av Jonas Delerud. Pressesyninga like før påske vart gjennomført med von om ein ny vårturné. Den vona får vi vone held stikk.
I Mari Lotheringtons fargeglade, lett futuristiske leikeromsscenografi møter vi ein ung gut som seier han vert kalla Cecilie av alle, men eigentleg heiter Tobias. Det er visuelt ei spennande omvend vinkling på problematikken kjønnsidentitet, eit emne ungar truleg er langt meir opptekne av enn vi trur. Og i dette skodespelet, der hovudpersonen kjenner seg som ein annan enn han ser ut som, er det ikkje så ulogisk at fantasivenen hans er ein dinosaur. Dette forhistoriske vesenet, som berre i fantasien kan eksistere vidare, er naturleg nok ein blodsbror for den som inntil vidare berre kan vere retteleg seg sjølv i fantasien.
Den unge svenske dramatikaren Jenny Svensson er i utgangspunktet dansar og koreograf, og stykket ho her har laga, har òg det plastiske uttrykket som berande fundament. I dei tre aktøroppgåvene alternerer to skodespelarlag. Dei vi fekk sjå i Nydalen, var Sebastian Legaard Engeland, Tonje Dreyer Sellevoll og Per-Theodor Paulsen. Alle gav til kjenne både truverdig kjensle, komisk overskot og stor fysisk eleganse.
I denne magre teatertida får vi berre ønskje at så mange born og foreldre som mogleg får glede av Tobias og dinosaurane hans.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Riksteatret
Jenny Svensson:
Tobias og dagen det smalt
Regi: Morten Røsrud og
Jonas Delerud
Scenografi og kostyme: Mari Lotherington
Framsyninga Tobias og dagen det smalt var for tre år sidan eit skuleturnéprosjekt, initiert av frigruppa Rimfrost Produksjoner i samband med Hålogaland Teater. Stykket fekk i 2018 Hedda-prisen som årets beste barneteater.
No har Riksteatret gripe sujettet for ein ny runde, der den opphavlege regien til Morten Røsrud er vidareført av Jonas Delerud. Pressesyninga like før påske vart gjennomført med von om ein ny vårturné. Den vona får vi vone held stikk.
I Mari Lotheringtons fargeglade, lett futuristiske leikeromsscenografi møter vi ein ung gut som seier han vert kalla Cecilie av alle, men eigentleg heiter Tobias. Det er visuelt ei spennande omvend vinkling på problematikken kjønnsidentitet, eit emne ungar truleg er langt meir opptekne av enn vi trur. Og i dette skodespelet, der hovudpersonen kjenner seg som ein annan enn han ser ut som, er det ikkje så ulogisk at fantasivenen hans er ein dinosaur. Dette forhistoriske vesenet, som berre i fantasien kan eksistere vidare, er naturleg nok ein blodsbror for den som inntil vidare berre kan vere retteleg seg sjølv i fantasien.
Den unge svenske dramatikaren Jenny Svensson er i utgangspunktet dansar og koreograf, og stykket ho her har laga, har òg det plastiske uttrykket som berande fundament. I dei tre aktøroppgåvene alternerer to skodespelarlag. Dei vi fekk sjå i Nydalen, var Sebastian Legaard Engeland, Tonje Dreyer Sellevoll og Per-Theodor Paulsen. Alle gav til kjenne både truverdig kjensle, komisk overskot og stor fysisk eleganse.
I denne magre teatertida får vi berre ønskje at så mange born og foreldre som mogleg får glede av Tobias og dinosaurane hans.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement
«Me har ikkje grunnlag for å seia at bokmålsbrukarar har kvassare penn enn andre, men nokre av dei evnar å kløyva kvass i to.»
Gjennom Hitlers progagandaminister Joseph Goebbels får vi eit innblikk i sanninga bak Nazi-Tysklands propagandamaskin.
Foto: Another World Entertainment
Propaganda på agendaen
Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.
Ein mann med tomlar opp i ruinane i ein forstad sør i Beirut etter at fredsavtalen mellom Hizbollah og Israel vart gjeldande 27. november.
Foto: Mohammed Yassin / Reuters / NTB
Fredsavtale med biverknader
Avtalen mellom Israel og Libanon kan få vidtrekkjande konsekvensar.