Det vi ser – og ikkje ser
Klokt, gøyalt barnestykke syner fantasien som naudsynt leveverktøy.
Teaterstykket om Tobias fekk Heddaprisen i 2018.
Foto: Marius Fiskum
Riksteatret
Jenny Svensson:
Tobias og dagen det smalt
Regi: Morten Røsrud og
Jonas Delerud
Scenografi og kostyme: Mari Lotherington
Framsyninga Tobias og dagen det smalt var for tre år sidan eit skuleturnéprosjekt, initiert av frigruppa Rimfrost Produksjoner i samband med Hålogaland Teater. Stykket fekk i 2018 Hedda-prisen som årets beste barneteater.
No har Riksteatret gripe sujettet for ein ny runde, der den opphavlege regien til Morten Røsrud er vidareført av Jonas Delerud. Pressesyninga like før påske vart gjennomført med von om ein ny vårturné. Den vona får vi vone held stikk.
I Mari Lotheringtons fargeglade, lett futuristiske leikeromsscenografi møter vi ein ung gut som seier han vert kalla Cecilie av alle, men eigentleg heiter Tobias. Det er visuelt ei spennande omvend vinkling på problematikken kjønnsidentitet, eit emne ungar truleg er langt meir opptekne av enn vi trur. Og i dette skodespelet, der hovudpersonen kjenner seg som ein annan enn han ser ut som, er det ikkje så ulogisk at fantasivenen hans er ein dinosaur. Dette forhistoriske vesenet, som berre i fantasien kan eksistere vidare, er naturleg nok ein blodsbror for den som inntil vidare berre kan vere retteleg seg sjølv i fantasien.
Den unge svenske dramatikaren Jenny Svensson er i utgangspunktet dansar og koreograf, og stykket ho her har laga, har òg det plastiske uttrykket som berande fundament. I dei tre aktøroppgåvene alternerer to skodespelarlag. Dei vi fekk sjå i Nydalen, var Sebastian Legaard Engeland, Tonje Dreyer Sellevoll og Per-Theodor Paulsen. Alle gav til kjenne både truverdig kjensle, komisk overskot og stor fysisk eleganse.
I denne magre teatertida får vi berre ønskje at så mange born og foreldre som mogleg får glede av Tobias og dinosaurane hans.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Riksteatret
Jenny Svensson:
Tobias og dagen det smalt
Regi: Morten Røsrud og
Jonas Delerud
Scenografi og kostyme: Mari Lotherington
Framsyninga Tobias og dagen det smalt var for tre år sidan eit skuleturnéprosjekt, initiert av frigruppa Rimfrost Produksjoner i samband med Hålogaland Teater. Stykket fekk i 2018 Hedda-prisen som årets beste barneteater.
No har Riksteatret gripe sujettet for ein ny runde, der den opphavlege regien til Morten Røsrud er vidareført av Jonas Delerud. Pressesyninga like før påske vart gjennomført med von om ein ny vårturné. Den vona får vi vone held stikk.
I Mari Lotheringtons fargeglade, lett futuristiske leikeromsscenografi møter vi ein ung gut som seier han vert kalla Cecilie av alle, men eigentleg heiter Tobias. Det er visuelt ei spennande omvend vinkling på problematikken kjønnsidentitet, eit emne ungar truleg er langt meir opptekne av enn vi trur. Og i dette skodespelet, der hovudpersonen kjenner seg som ein annan enn han ser ut som, er det ikkje så ulogisk at fantasivenen hans er ein dinosaur. Dette forhistoriske vesenet, som berre i fantasien kan eksistere vidare, er naturleg nok ein blodsbror for den som inntil vidare berre kan vere retteleg seg sjølv i fantasien.
Den unge svenske dramatikaren Jenny Svensson er i utgangspunktet dansar og koreograf, og stykket ho her har laga, har òg det plastiske uttrykket som berande fundament. I dei tre aktøroppgåvene alternerer to skodespelarlag. Dei vi fekk sjå i Nydalen, var Sebastian Legaard Engeland, Tonje Dreyer Sellevoll og Per-Theodor Paulsen. Alle gav til kjenne både truverdig kjensle, komisk overskot og stor fysisk eleganse.
I denne magre teatertida får vi berre ønskje at så mange born og foreldre som mogleg får glede av Tobias og dinosaurane hans.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Ein alternativ Nord-Noregbane?
Frå omslaget til ein utypisk roman om mellom anna sjakk.
Sjakknerden er litt av ein type. Men særleg i litteraturen vert det lite sex.
Dei fleste som satsar på eigen solkraftproduksjon, vil gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagassar.
Foto: Frank May / NTB
Solkraftproduksjon: «Dei fleste vil vel gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagass.»
Ane Barmen er utdanna skodespelar og musikkvitar. Ho har tidlegare skrive to romanar.
Foto: Maria Olivia Rivedal
Ane Barmen skriv med snert og humor og ein bit alvor om sånt som skjer seg.
Teikning: May Linn Clement
Oppbretta brok i bratta
«Å bretta er i grunnen ‘å gjera bratt’, og i norrønt hadde bretta just tydinga ‘reisa opp, reisa seg’.»