Syng meg ein plass

Americana

Kva var det som skjedde i Carrickalinga? Spørsmålet melder seg når ein lyttar til songen med same namn, som er kalla opp etter ein liten kystby i Sør-Australia, eit nøkkelspor på Signe Marie Rustads fine, nye album Particles of Faith.

Meir reindyrka

Det er eit klassisk grep, det å ramme inn ein låt med eit stadnamn – slik kan ein mane fram ei stemning med nokre hintande, suggestive bilete, dei naudsynte konturane av ei forteljing, men ikkje meir.

Og her er det fint gjort, med Rustads varme røyst i midten av det heile, ein uortodoks, litt haltande rytme i botnen, og, i nokre herlege avsluttande minutt, ein vedunderleg saksofonsolo ved Harald Lassen – du og du, så glad eg er for at han fekk sleppe til slik.

Rustad, som gjorde suksess med When Words Flew Freely for tre år sidan, er tilbake med eit meir reindyrka americanauttrykk, med klare liner til singer-songwriter-tradisjonen, og ekko frå både 1970-, 1980- og 1990-talet. Artisten sjølv har produsert, saman med Kenneth Ishak, på ei solid utgiving som til same tid kjennest både heilskapleg og variert nok.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare