DRAMA/THRILLER

Regi: Jeanette
Nordahl

Blodsbånd (Orig.tittel: Kød & Blod)

Med: Sandra Guldberg Kampp, Sidse Babett Knudsen, Joachim Fjelstrup
Kinofilm

Då mora døyr på grunn av rattfyll, flyttar syttenåringen Ida (Guldberg Kampp) inn hjå tanta Bodil (Knudsen), som har kustus på dei tre vaksne sønene sine. Éin bur i kjellaren, éin tar planleggingsmøta for familieføretaket hjå mor og sistemann er ein rastlaus raring som er lydig med på tokt.

Bodil er særs kjærleg, og det store huset i landlege omgjevnader verkar vere ein møblert heim, men at ein vellukka arbeidsdag for ein son betyr ein papirpose med pengar og ein blodig neve, gjev grunn til uro.

Talentiade

Røynde Sidse Babett Knudsen er som skapt for rolla som mafiøs matriark. Alle dei andre skodespelarane held høg klasse, og Elliott Crosset Hove er ypparleg som kua og labil.

I hovudrolla gjer Sandra Guldberg Kampp si fyrste store spelefilmrolle. Det gjer ho med smålåten og sterk glans. Stort sett ser ho stille på kva som skjer. Ein får tid til å observere andletet hennar. Ofte heng fokus lenger enn venta på Ida, medan noko skjer utanfor biletet.

Kamera er stødig ført av kolombianske David Gallego, som òg har filma spektakulære Birds of Passage og Embrace of the Serpent. Lydbiletet er stort sett sømeleg forsiktig. Det er rart korleis roleg dur frå innsida av ein bil kan skapa dirrande spenning.

Gagns gangster

Regissør Jeanette Nordahl har godt grep om sin fyrste spelefilm. Dei visuelle vala gjer perspektivet til Ida tydeleg, med blikk inn i ein forkvakla familie fanga av klassiske lojalitetsband. Virket som lånehai er kanskje lukrativt, men blodsband kan kvele ein stille.

Sjølv om enkelte manusgrep er litt opplagde, og ein ser kva som kjem til å skje, vantar ikkje filmen overraskingar. Det er naturleg å sjå til ein annan dansk debutfilm om ei ung kvinne på randa av eit kriminelt miljø, nemleg Holiday av Isabella Eklöf frå i fjor. Holiday var friskare.

Etter originale og ofseleg fine Onkel er ikkje Blodsbånd den beste danske filmen på kino i år, men alle desse tre er døme på grådig gode filmar av lovande skandinaviske regissørar. Det er gledeleg at vi får sjå slike på kino.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.