Teater
Og kva så?
Innhaldet forsvinn i ei knebla form.
Tone Mostraum og Morten Espeland spelar ekteparet som spør seg kva som eigentleg hende.
Foto: Øyvind Eide / Nationaltheatret
Mikkel Bugge er ei ung røyst i norsk litteratur med stort tematisk vengjespenn. Han skriv både prosa og dramatikk, og skodespela hans har til no botna i konkrete researchprosjekt. Det vesle stykket som no har hatt premiere på Nationaltheatret, er meir ein variant av det klassiske ekteskaps- og familiedramaet, uhyre spartansk i forma, med to skodespelarar på ein naken black box-scene med lysverknader som einaste «scenografi». Tekstleg gjev stykket seg ut på å berre bestå av spørsmål, i den grad at kvar einaste setning som blir sagt, skal kome med spørjeteikn. Det er eit originalt tekstgrep, i og for seg, men når ein først bit seg merke i det, merkar ein òg at det ikkje er 100 prosent gjennomført.
Det farlege med ein slik språkleik er dessutan at ein som åskodar kan bli hengande i konsentrasjon om det åleine. Og det er synd, for det er elles mykje spennande i Bugges langsame utpakking av menneskeleg svikt og lengt, av otte og undring.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
