Ungdomsroman

Agnar Lirhus:

Ellers er jeg ikke noe menneske

Cappelen Damm

I slutten av januar månad publiserte NRK saka om Mats «Ibelin» Steen, som raskt vart mellom dei mest leste i nettstaden si historie. Først då muskelsjuke Mats gjekk bort, 28 år gammal, forstod foreldra kor verdifullt gaming hadde vore for han.

«It’s not a screen, it’s a gateway to wherever your heart desires», skreiv Mats i bloggen sin. Ungdomsromanen Ellers er jeg ikke noe menneske har ein liknande bodskap.

Mathilde går i niande klasse og bur aleine saman med mor si. Ho vert utsett for grov mobbing og vald på skulen, og held seg mykje på rommet sitt saman med Xiu. Han er bestevenen hennar i den virtuelle spelverda. Skulder ved skulder kjempar dei mot dødsskvadronar i heroiske slag.

Klasserommet er også ei krigssone for Mathilde, men her er ho heilt aleine.

Forteljinga vekslar mellom dei to ulike tilværa. Lirhus syner kor verdifull venskapen mellom avatarar kan vere, særleg for den som er venelaus i den verkelege verda.

Romanen har nokre svakare sider. Underlege skifte mellom fortid og notid uroar lesaropplevinga, og dei dramatiske tildragingane er til dels føreseielege.

Boka låner tittel frå ei av dei mest kjende og siterte scenene i barnelitteraturen. I Brødrene Løvehjerte forklarer storebror Joachim for vesle Kavring at det finst ting som må gjerast, sjølv om dei er farlege.

Mathilde finn til slutt mot til å ta igjen og til å setje grenser kring seg sjølv. Styrken finn ho i vår tids Nangijala.

Janne Karin Støylen

Janne Karin Støylen er bonde og litteraturvitar.