JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

MusikkMeldingar

Vil du vera med, så heng på

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
2074
20220819
2074
20220819

Konsert

Marthe Lea Band

Bedehuset, torsdag

Marthe Lea Band kan kunsten å hypnotisera. Torsdag kveld tok ho og resten av bandet oss med på ein musikalsk rundtur kjemisk reinska for publikumsfrieri. Bandet serverte eit opus på vel ein time. Då dei avslutta med ein vemodig versjon av «Macarena», var ringen slutta.

Marthe Lea Band gav ut Asura i fjor vår. I meldinga mi 18. juni same år karakteriserte eg innhaldet som «alternativ dansemusikk». På scenen i Bedehuset Bar & Bazaar stilte Lea med same band som på plata: orkesterleiaren sjølv (saksofon, klarinett, vokal, perkusjon og melodika), Andreas Hoem Røysum (klarinett, bassklarinett og vokal), Hans P. Kjorstad (fele og vokal), Egil Kalman (bass, elektronikk og vokal) og Hans Hulbækmo (trommer, perkusjon og vokal).

Dansefoten blei til tider skikkeleg stimulert, men den reisa Lea & co tok oss med på, rørte ved oss lydarar på så mange vis. Symptomatisk nok vart konserten avslutta med låten som skapte dansefeber i 1996–97, «Macarena», ikkje i nærleiken av uttrykket til originalen, men berre som eit lite hint i medium tempo og med eit vemod som ein ikkje assosierer med denne landeplaga av ein poplåt.

Repertoaret var ein kombinasjon av improvisasjon og låtar som vil finna sin plass på den nye plata Lea planlegg å spela inn i november. Musikken blir aldri verbalt introdusert eller kommentert. Bandet løyvde seg sjølv stor fridom og tillét seg å forfølgja musikalske idear som spontant oppstår. Her må ein berre hengja seg på.

Fridomen får dei også ved å spela akustisk. Det vesle PA-anlegget brukte Kalman til å tilføra det elles så akustiske lydbiletet elektronisk lyd ved eit par høve. Elles kunne Lea, Røysum og Kjorstad fritt vandra omkring og skapa ein enkel improvisert koreografi.

Konsertrommet gjorde det også mogeleg for bandet å utnytta heile det dynamiske spekteret. Bandet er inspirert av jazzmusikk med ei folkemusikalsk åre, og sterkast påverknad finn ein frå det afrikanske kontinentet. Konserten byrja med eit slikt utgangspunkt og avslutta med tilnærma same uttrykk.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Konsert

Marthe Lea Band

Bedehuset, torsdag

Marthe Lea Band kan kunsten å hypnotisera. Torsdag kveld tok ho og resten av bandet oss med på ein musikalsk rundtur kjemisk reinska for publikumsfrieri. Bandet serverte eit opus på vel ein time. Då dei avslutta med ein vemodig versjon av «Macarena», var ringen slutta.

Marthe Lea Band gav ut Asura i fjor vår. I meldinga mi 18. juni same år karakteriserte eg innhaldet som «alternativ dansemusikk». På scenen i Bedehuset Bar & Bazaar stilte Lea med same band som på plata: orkesterleiaren sjølv (saksofon, klarinett, vokal, perkusjon og melodika), Andreas Hoem Røysum (klarinett, bassklarinett og vokal), Hans P. Kjorstad (fele og vokal), Egil Kalman (bass, elektronikk og vokal) og Hans Hulbækmo (trommer, perkusjon og vokal).

Dansefoten blei til tider skikkeleg stimulert, men den reisa Lea & co tok oss med på, rørte ved oss lydarar på så mange vis. Symptomatisk nok vart konserten avslutta med låten som skapte dansefeber i 1996–97, «Macarena», ikkje i nærleiken av uttrykket til originalen, men berre som eit lite hint i medium tempo og med eit vemod som ein ikkje assosierer med denne landeplaga av ein poplåt.

Repertoaret var ein kombinasjon av improvisasjon og låtar som vil finna sin plass på den nye plata Lea planlegg å spela inn i november. Musikken blir aldri verbalt introdusert eller kommentert. Bandet løyvde seg sjølv stor fridom og tillét seg å forfølgja musikalske idear som spontant oppstår. Her må ein berre hengja seg på.

Fridomen får dei også ved å spela akustisk. Det vesle PA-anlegget brukte Kalman til å tilføra det elles så akustiske lydbiletet elektronisk lyd ved eit par høve. Elles kunne Lea, Røysum og Kjorstad fritt vandra omkring og skapa ein enkel improvisert koreografi.

Konsertrommet gjorde det også mogeleg for bandet å utnytta heile det dynamiske spekteret. Bandet er inspirert av jazzmusikk med ei folkemusikalsk åre, og sterkast påverknad finn ein frå det afrikanske kontinentet. Konserten byrja med eit slikt utgangspunkt og avslutta med tilnærma same uttrykk.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Kvinner i Det republikanske partiet i USA koser seg kring kortbordet.

Kvinner i Det republikanske partiet i USA koser seg kring kortbordet.

Foto: Nina Leen

Frå bridgeverdaKunnskap

Nevrosexisme

«Er det ikkje noko grunnleggjande problematisk ved å ha ein eigen dame­klasse i ein sport som ikkje dreier seg om fysiske eigenskapar, men om logisk tenking?»

Erlend Skjetne
Kvinner i Det republikanske partiet i USA koser seg kring kortbordet.

Kvinner i Det republikanske partiet i USA koser seg kring kortbordet.

Foto: Nina Leen

Frå bridgeverdaKunnskap

Nevrosexisme

«Er det ikkje noko grunnleggjande problematisk ved å ha ein eigen dame­klasse i ein sport som ikkje dreier seg om fysiske eigenskapar, men om logisk tenking?»

Erlend Skjetne
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.

Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.

Foto: Marcel Leliënhof

TeaterMeldingar
KristinAalen

Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten

Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.

Foto: Dag Aanderaa

Ordskifte
DagAanderaa

Pyntesjuke og luksuslov

Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.

Miridae, ei bladtege med oval form.

Miridae, ei bladtege med oval form.

Foto: via Wikimedia Commons

BokMeldingar
Per Roger Sandvik

Levande innsikt om døyande insekt

Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.

Ein kan finne kveis i levra til sei og torsk.

Ein kan finne kveis i levra til sei og torsk.

Foto: Cornelius Poppe / NTB

KunnskapFeature

Parasittar i fiskekjøtet er ikkje berre ulekkert, det kan òg vere helsefarleg

Arve Nilsen
Ein kan finne kveis i levra til sei og torsk.

Ein kan finne kveis i levra til sei og torsk.

Foto: Cornelius Poppe / NTB

KunnskapFeature

Parasittar i fiskekjøtet er ikkje berre ulekkert, det kan òg vere helsefarleg

Arve Nilsen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis