Vegar til å høyre
I dramaet rundt Ways of Seeing er det blitt oversett at stykket er ein heilt unik musikal.
Sara Baban på scena.
Foto: Leif Gabrielsen
Musikkteater
Sara Baban, Hanan Benammar, Pia Maria Roll:
Ways of Seeing
Black Box Teater
I Ways of Seeing (BBC, 1979) syner kritikarkunstnaren John Berger korleis representasjon av syn (til dømes oljemåleri og reklame) kan brukast til å konstruere perspektiv, oftast med makt- og profittorienterte siktemål. Teaterstykket med same namn har vekt og avdekt forskrudde høgreekstreme perpektivvridingar med sitt reverserte metanarrativ om overvaking, makt og utanforskap. Men ein detalj som har drukna i det underlege true crime medie- og rettssakssirkuset rundt stykket, er at Ways of Seeing er ein musikal.
Lågmælt, men konsis punkbassvamping akkom-
pagnerer lange monologar. Ali Djabbaris forteljing om den algeriske motstandsrørsla sklir umerkeleg over i ein rasande festleg Singing in the Rain-referansedans om katastrofe (for etablissementet). Reggae vert sameint med kurdisk tradisjonsmusikk. Den kurdiske skaldtradisjonen dengbej har i mange tusen år blitt brukt til å formidle og ta vare på historier, og songane kan vare i dagevis. Sara Babans mormor var del av denne truga tradisjonen, som står sentralt i stykket.
I klimaks av stykket er det umogeleg å motstå Babans medrivande og virtuose loop pedal-omgang med den intense dengbej-songstilen. Språkbarrierar vert oppløyste. Hanan Benammar speler fiolin, Djabbari dunkar på daf, ei tradisjonell rammetromme, tidlegare høgsterettsdomar Ketil Lund dronar i veg på eit uidentifisert belginstrument: Dette usannsynlege bandet vil eg gjerne sjå igjen, men diverre skal oppsetjingane på Black Box førre veke ha vore dei siste. Men om og når sjansen byr seg til å sjå dokumentasjonen av stykket på TV, museum, kva vis som helst, er det berre å hive seg rundt og kaste alle sine blikk over det som må vere den mest effektive politiske musikalen verdsaltet nokosinne har høyrt eller sett.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar, dj og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Musikkteater
Sara Baban, Hanan Benammar, Pia Maria Roll:
Ways of Seeing
Black Box Teater
I Ways of Seeing (BBC, 1979) syner kritikarkunstnaren John Berger korleis representasjon av syn (til dømes oljemåleri og reklame) kan brukast til å konstruere perspektiv, oftast med makt- og profittorienterte siktemål. Teaterstykket med same namn har vekt og avdekt forskrudde høgreekstreme perpektivvridingar med sitt reverserte metanarrativ om overvaking, makt og utanforskap. Men ein detalj som har drukna i det underlege true crime medie- og rettssakssirkuset rundt stykket, er at Ways of Seeing er ein musikal.
Lågmælt, men konsis punkbassvamping akkom-
pagnerer lange monologar. Ali Djabbaris forteljing om den algeriske motstandsrørsla sklir umerkeleg over i ein rasande festleg Singing in the Rain-referansedans om katastrofe (for etablissementet). Reggae vert sameint med kurdisk tradisjonsmusikk. Den kurdiske skaldtradisjonen dengbej har i mange tusen år blitt brukt til å formidle og ta vare på historier, og songane kan vare i dagevis. Sara Babans mormor var del av denne truga tradisjonen, som står sentralt i stykket.
I klimaks av stykket er det umogeleg å motstå Babans medrivande og virtuose loop pedal-omgang med den intense dengbej-songstilen. Språkbarrierar vert oppløyste. Hanan Benammar speler fiolin, Djabbari dunkar på daf, ei tradisjonell rammetromme, tidlegare høgsterettsdomar Ketil Lund dronar i veg på eit uidentifisert belginstrument: Dette usannsynlege bandet vil eg gjerne sjå igjen, men diverre skal oppsetjingane på Black Box førre veke ha vore dei siste. Men om og når sjansen byr seg til å sjå dokumentasjonen av stykket på TV, museum, kva vis som helst, er det berre å hive seg rundt og kaste alle sine blikk over det som må vere den mest effektive politiske musikalen verdsaltet nokosinne har høyrt eller sett.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar, dj og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Una og Diddi er to storforelska studentar som må halde forholdet skjult, fordi Diddi alt har ein kjærast.
Foto: Arthaus
Gjennombrotet
Elín Hall herjar i dette vakre, velskrivne dramaet av Rúnar Rúnarsson.
Greil Marcus er musikkskribent og kulturanalytikar.
Foto: Thierry Arditti / Courtesy of Yale University Press
Kvifor Marcus skriv
Den nye boka til Greil Marcus er ein kamuflert sjølvbiografi.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Erling Kittelsen er blant dei mest mangsidige av norske poetar, skriv Jan Erik Vold.
Rondanecupen på Otta er ei bridgetevling stinn av tradisjon.
Foto: Otta bridgeklubb
«Det finst bridgespelarar i kvar ein avkrok.»
Jill Stein på eit valkampmøte i Dearborn i Michigan 6. oktober. I vippestaten Michigan fryktar demokratane at Stein skal ta mange røyster frå Harris.
Foto: Rebecca Cook / Reuters / NTB
Stein kan velte lasset
Jill Stein, kandidaten til Dei grøne, er valjokeren demokratane gjerne skulle vore forutan.