Ut i vår hage
Siv Jakobsen gir ut tredjeplata i to porsjonar.
Siv Jakobsen har fordelt det neste albumet på to utgjevingar.
Foto: Jorgen Nordby
Rock
Siv Jakobsen:
Gardening pt. 1
The Nordic
Mellow
Brått kan det ha seg slik her i livet at ein vert trøytt av å kjenne seg liten, og alskens livsmotto om styrke får ein hol klang – ei kjensle som er skildra presist i «Small», opningssporet på Siv Jakobsens Gardening pt. 1, som er ute i dag. Utgivinga byr på eit lite knippe songar som i utstrekning og speletid kan minne litt om ei plateside, og det er ikkje heilt feil, for dette er første halvdel av artistens tredje studioalbum – andre del kjem på nyåret ein gong.
Lågmælt
Den fine ironien er sjølvsagt at nett ein song som «Small» i seg sjølv er eigna til å løfte ein og annan lyttar som har ein røff dag. Jakobsen lagar finslipt, velprodusert lågmælt musikk av det kjenslevare, kviskrande slaget. Det finst jo slikt frå før, men samstundes vil det også alltid vere behov for meir. Ein kan trekkje mange liner bakover frå Gardening, og ei av dei kunne gått til ei utgiving som Stina Nordenstams And She Closed Her Eyes (1994): Det dreier seg om kammerpop med tekstleg kompleksitet, som for somme lyttarar kan ha terapeutisk kraft, avhengig av kva for vegkryss dei står ved her i livet.
Er du utstyrt med grøne fingrar og no endeleg ser fram til det store konseptalbumet om hagebruk, skal eg difor vere den første til å åtvare deg, for ikkje overraskande peikar platetittelen mot det Jakobsen sjølv i eit presseskriv kallar «emosjonelt hagearbeid». Det kjem fram i materialet frå selskapet at fleire av songane på Gardening peikar tilbake på ein relasjon som har vore vanskeleg, og det er det heller ikkje vanskeleg å høyre, om du slepper tekstane og orda inn når du lyttar (eit sterkt døme finst i «Romain’s Place»). «I want to know what it feels like to be alone without you in my mind», heiter det i «Most of the Time», for vert ein nokon gong heilt fri, så lenge fortida når som helst kan innhente ein i tankane?
Fine detaljar
Slike spørsmål reiser dette albumet utan at det vert seigt og traudig. Sjølv om bagasjen er tung, er det mildt og mjukt å lytte til Gardening, som også er utstyrt med heilt nydeleg, elegant orkestrering, og ei heil rekkje fine detaljar i så måte, anten det no er trompeten der i bakgrunnen på «Romain’s Place» eller den elegante codaen som følgjer «Bad by Design» som i ein ettertanke.
Det kan vere at fleire lesarar kjenner Jakobsen som sceneartist – den siste tida har ho vore support for artistar som Susanne Sundfør, The Lumineers og José González (koplingar som gir god meining). Arbeidspartnarane på Gardening har ho denne gongen funne her i landet, og det meste av det vi høyrer på albumet, er spelt inn i Oslo, med Hans Olav Settem og Simen Mitlid i studioet deira på Grønland og i ei hytte dei lånte i Maridalen. Kanskje det er derfrå det stammar, fuglekvitteret som «Small» munnar ut i? Eg ser fram til Gardening pt. 2.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
Siv Jakobsen:
Gardening pt. 1
The Nordic
Mellow
Brått kan det ha seg slik her i livet at ein vert trøytt av å kjenne seg liten, og alskens livsmotto om styrke får ein hol klang – ei kjensle som er skildra presist i «Small», opningssporet på Siv Jakobsens Gardening pt. 1, som er ute i dag. Utgivinga byr på eit lite knippe songar som i utstrekning og speletid kan minne litt om ei plateside, og det er ikkje heilt feil, for dette er første halvdel av artistens tredje studioalbum – andre del kjem på nyåret ein gong.
Lågmælt
Den fine ironien er sjølvsagt at nett ein song som «Small» i seg sjølv er eigna til å løfte ein og annan lyttar som har ein røff dag. Jakobsen lagar finslipt, velprodusert lågmælt musikk av det kjenslevare, kviskrande slaget. Det finst jo slikt frå før, men samstundes vil det også alltid vere behov for meir. Ein kan trekkje mange liner bakover frå Gardening, og ei av dei kunne gått til ei utgiving som Stina Nordenstams And She Closed Her Eyes (1994): Det dreier seg om kammerpop med tekstleg kompleksitet, som for somme lyttarar kan ha terapeutisk kraft, avhengig av kva for vegkryss dei står ved her i livet.
Er du utstyrt med grøne fingrar og no endeleg ser fram til det store konseptalbumet om hagebruk, skal eg difor vere den første til å åtvare deg, for ikkje overraskande peikar platetittelen mot det Jakobsen sjølv i eit presseskriv kallar «emosjonelt hagearbeid». Det kjem fram i materialet frå selskapet at fleire av songane på Gardening peikar tilbake på ein relasjon som har vore vanskeleg, og det er det heller ikkje vanskeleg å høyre, om du slepper tekstane og orda inn når du lyttar (eit sterkt døme finst i «Romain’s Place»). «I want to know what it feels like to be alone without you in my mind», heiter det i «Most of the Time», for vert ein nokon gong heilt fri, så lenge fortida når som helst kan innhente ein i tankane?
Fine detaljar
Slike spørsmål reiser dette albumet utan at det vert seigt og traudig. Sjølv om bagasjen er tung, er det mildt og mjukt å lytte til Gardening, som også er utstyrt med heilt nydeleg, elegant orkestrering, og ei heil rekkje fine detaljar i så måte, anten det no er trompeten der i bakgrunnen på «Romain’s Place» eller den elegante codaen som følgjer «Bad by Design» som i ein ettertanke.
Det kan vere at fleire lesarar kjenner Jakobsen som sceneartist – den siste tida har ho vore support for artistar som Susanne Sundfør, The Lumineers og José González (koplingar som gir god meining). Arbeidspartnarane på Gardening har ho denne gongen funne her i landet, og det meste av det vi høyrer på albumet, er spelt inn i Oslo, med Hans Olav Settem og Simen Mitlid i studioet deira på Grønland og i ei hytte dei lånte i Maridalen. Kanskje det er derfrå det stammar, fuglekvitteret som «Small» munnar ut i? Eg ser fram til Gardening pt. 2.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.
Foto: Nina Djæff
Eit sandkorn i maskineriet
Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.