Teksten som katalysator
Med Jon Fält på laget er ensemblet komplett.
Anders Jormin (t.h.) med ensemblet: Jon Fält, Lena Willemark, Karin Nakagawa.
Foto: Magnus Bergstrom
Jazz / Samtidsmusikk
Anders Jormin:
Pasado en claro
Lena Willemark, vokal, fiolin og bratsj; Karin Nakagawa, koto; Jon Fält, trommer og perkusjon; Anders Jormin, bass.
Med utgangspunkt i jazz og folkemusikk har Anders Jormin og Lena Willemark funne ein felles grunn i eit uttrykk som sameiner ulike musikalske impulsar og tradisjonar med ei sterk vektlegging av lyrikk. Samarbeidet på plate byrja med In Winds, in Light (ECM, 2003). Med Trees of Light (ECM, 2015) kom også Karin Nakagawa med, og hennar 25-strengs koto sette sterkt preg på uttrykket. Med Jon Fält med på laget har uttrykket naturlegvis fått eit meir pulserande preg.
Jormin har sett musikk til så ulike poetar som Yamabe no Akahito, Ouyang Xiu, Petrarca, Octavio Paz, Anna Greta Wide, Tomas Tranströmer og Jörgen Lind. Willemark har komponert den einaste reine instrumentalen på plata, «Wedding Polska». Ho leverer også tre komposisjonar med eigne tekstar, to av dei på hennar «morsmål» älvdalsk.
Sjølv om ordet kan seiast å vera sjølve dreiemomentet, brukar ensemblet også tekstane som inspirasjon til lange instrumentalsekvensar med få, men vesentlege improvisasjonsparti. Det mest spanande dømet på sistnemnde er det kollektive bidraget på «Petrarca». Uttrykket pendlar mellom det djupt alvorsame og ei sorgstenkt eller ettertenksam glede. Musikken har eit eterisk preg, men med bassen som ankerfeste. Dette er ei plate med mange fasettar, ei plate å venda attende til – gong etter gong.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz / Samtidsmusikk
Anders Jormin:
Pasado en claro
Lena Willemark, vokal, fiolin og bratsj; Karin Nakagawa, koto; Jon Fält, trommer og perkusjon; Anders Jormin, bass.
Med utgangspunkt i jazz og folkemusikk har Anders Jormin og Lena Willemark funne ein felles grunn i eit uttrykk som sameiner ulike musikalske impulsar og tradisjonar med ei sterk vektlegging av lyrikk. Samarbeidet på plate byrja med In Winds, in Light (ECM, 2003). Med Trees of Light (ECM, 2015) kom også Karin Nakagawa med, og hennar 25-strengs koto sette sterkt preg på uttrykket. Med Jon Fält med på laget har uttrykket naturlegvis fått eit meir pulserande preg.
Jormin har sett musikk til så ulike poetar som Yamabe no Akahito, Ouyang Xiu, Petrarca, Octavio Paz, Anna Greta Wide, Tomas Tranströmer og Jörgen Lind. Willemark har komponert den einaste reine instrumentalen på plata, «Wedding Polska». Ho leverer også tre komposisjonar med eigne tekstar, to av dei på hennar «morsmål» älvdalsk.
Sjølv om ordet kan seiast å vera sjølve dreiemomentet, brukar ensemblet også tekstane som inspirasjon til lange instrumentalsekvensar med få, men vesentlege improvisasjonsparti. Det mest spanande dømet på sistnemnde er det kollektive bidraget på «Petrarca». Uttrykket pendlar mellom det djupt alvorsame og ei sorgstenkt eller ettertenksam glede. Musikken har eit eterisk preg, men med bassen som ankerfeste. Dette er ei plate med mange fasettar, ei plate å venda attende til – gong etter gong.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
Papiravisa