Folkemusikk

Kviven duo:

Nordlysets døtre

Britt Pernille Frøholm: fele og hardingfele; Jorun Marie Kvernberg: fele og hardingfele
Kviven Records

Ord som fortel noko om musikalsk stil og sjanger, er sjeldan eintydige. Også i denne avisa vert platemeldingare ordna etter omgrep som «klassisk», «jazz» og «rock». Dette er ikkje presise ord, men dei gjev lesaren ein omtrentleg idé om kva det kan dreia seg om.

Når det gjeld «folkemusikk», er det ei musikkform der det av og til er strid om kva det eigentleg er, og kor grensene går for kva som er verdig til å kallast folkemusikk.

Den nye plata til Britt Pernille Frøholm og Jorun Marie Kvernberg er eit interessant døme på desse flytande grensene mellom folkemusikk og annan musikk. Dei har tatt utgangspunkt i «storslåttar» frå Nordvestlandet som hadde si stordomstid utover 1900-talet.

I det innhaldsrike og velskrivne tekstheftet peiker dei på at folk ved kysten gjerne var raske med å fanga opp nye musikalske impulsar (gjerne frå utlandet), og element frå klassisk musikk, militærmusikk og sigøynarmusikk dukkar rett som det er opp. På nokre av slåttane, som valsen «Fagre Stryn», «Fanteguten» og «Galopp etter Bernhard Løset», medverkar dessutan produsent Dag-Filip Roaldsnes med stødig pianokomp – noko som gjev det heile eit preg av salongmusikk. Og på Anders Vikens populære bruremarsj «Jølstrabrura» spelar han trøorgel og tilfører eit meir sakralt preg.

Frøholm og Kvernberg er begge veletablerte både som solistar og ensemblemusikarar, og dei har eit imponerande teknisk overskot. Og det trengst, for mange av desse slåttane er svært krevjande å spela, sjølv om dei ofte er tenkte til dans eller underhaldning. Samspelet fungerer òg svært godt, og balansen mellom det virtuose og det avslappa er heilt på plass.

Sigbjørn Apeland

Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.