Solide røter
Cecilie Grundt har sett saman eit lojalt lyttande band.
Cecilie Grundt med Vigleik Storaas, David Andersson og Fredrik Villmow.
Foto: Sigbjørn Berven
Jazz
Cecilie Grundt:
Illuminate
Cecilie Grundt, tenorsaksofon; Vigleik Storaas, piano; David Andersson, bass; Fredrik Villmow, trommer.
Grundt Records
Grundt er svært aktiv på platefronten. I mai gav ho ut kvintett-plata Live at Dokkhuset med Nils-Olav Johansen som gjest. For to veker sidan kom Illuminate, eit studioopptak frå 7. mars i år. Med unnatak for trommeslagaren Fredrik Villmow er kvartetten den same som var med på Order and Chaos frå 2020.
Dei sju låtane utgjer eit utsøkt repertoar som alle kan plasserast i den romlege mainstreamsekken, men her er rik variasjon i tempo og temperament.
Sjølv om Grundt har inkludert dei eviggrøne «Nature Boy» og «The Night Has a Thousand Eyes», står dei fire bidraga hennar og «Sunday Blues» av Storaas seg godt mot desse bautaene i standardrepertoaret.
Arrangementa er utsøkte. Her blir ikkje tatt grep som overraskar, men ein blir heile tida mint på kor effektivt arrangementa fungerer, og kor stilsikker kvartetten er. Kodaen på nemnde «The Night Has a Thousand Eyes» er nettopp ein slik herleg augneblink av formsikker musisering. Det ville vore å ynskja at den musikalske leiken på den humoristiske «Jumpin’ with Bobo» var endå friare og fandenivaldsk, men ein treffer ikkje planken kvar gong...
Grundt er alt anna enn vågalt ekspressiv som solist. Ho har ei melodisk åre i spelet sitt og tenkjer i heilskaplege strukturar.
Solistisk får Grundt solid draghjelp frå Storaas. Høgdepunktet på plata er koret hans på Grundts «Freely». Cecilie Grundt fortener at folk lyttar. Illuminate er rette staden å byrja.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Cecilie Grundt:
Illuminate
Cecilie Grundt, tenorsaksofon; Vigleik Storaas, piano; David Andersson, bass; Fredrik Villmow, trommer.
Grundt Records
Grundt er svært aktiv på platefronten. I mai gav ho ut kvintett-plata Live at Dokkhuset med Nils-Olav Johansen som gjest. For to veker sidan kom Illuminate, eit studioopptak frå 7. mars i år. Med unnatak for trommeslagaren Fredrik Villmow er kvartetten den same som var med på Order and Chaos frå 2020.
Dei sju låtane utgjer eit utsøkt repertoar som alle kan plasserast i den romlege mainstreamsekken, men her er rik variasjon i tempo og temperament.
Sjølv om Grundt har inkludert dei eviggrøne «Nature Boy» og «The Night Has a Thousand Eyes», står dei fire bidraga hennar og «Sunday Blues» av Storaas seg godt mot desse bautaene i standardrepertoaret.
Arrangementa er utsøkte. Her blir ikkje tatt grep som overraskar, men ein blir heile tida mint på kor effektivt arrangementa fungerer, og kor stilsikker kvartetten er. Kodaen på nemnde «The Night Has a Thousand Eyes» er nettopp ein slik herleg augneblink av formsikker musisering. Det ville vore å ynskja at den musikalske leiken på den humoristiske «Jumpin’ with Bobo» var endå friare og fandenivaldsk, men ein treffer ikkje planken kvar gong...
Grundt er alt anna enn vågalt ekspressiv som solist. Ho har ei melodisk åre i spelet sitt og tenkjer i heilskaplege strukturar.
Solistisk får Grundt solid draghjelp frå Storaas. Høgdepunktet på plata er koret hans på Grundts «Freely». Cecilie Grundt fortener at folk lyttar. Illuminate er rette staden å byrja.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement
«Me har ikkje grunnlag for å seia at bokmålsbrukarar har kvassare penn enn andre, men nokre av dei evnar å kløyva kvass i to.»
Gjennom Hitlers progagandaminister Joseph Goebbels får vi eit innblikk i sanninga bak Nazi-Tysklands propagandamaskin.
Foto: Another World Entertainment
Propaganda på agendaen
Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.
Papiravisa