Pop / Jazz

Susanna og David Wallumrød:

Live

Susanna Wallumrød, vokal; David Wallumrød, tangentinstrument og vokal.
Susanna sonata
SonataCD065

Vokal og piano eller andre tangentinstrument er ein vanleg kombinasjon i ulike sjangrar. I norsk jazz har ein mange vellukka døme frå jazzsoga. Framleis står vel Duplex Ride (1998) med Bugge Wesseltoft og Sidsel Endresen som sjølve tuntreet. Susanna har også noko å visa til i denne samanhengen. Dolly Partons «Jolene», som ho spelte inn saman med Morten Qvenild, står seg godt jamført med tallause versjonar av denne klassikaren.

Godt og modig

Duoen har gjort ein god og modig jobb i å plukka repertoar. Modige har dei vore fordi dei har valt låtar som i utgangspunktet har legendariske tolkingar, men dei kjem vel frå både Leonard Cohens «Chelsea Hotel», Joni Mitchells «This Flight Tonight» og – i særleg grad – Neil Youngs «Wrecking Ball». Denne versjonen er så skjør og gjennomsiktig at ein kjenner at det heile er på nippet til å falla saman.

Duoen legg inn nokre pausar på tampen, der tida står stille. Også «Johnsburg, Illinois» av Tom Waits har eit nake og sårbart uttrykk. Her følgjer David den enkle harmoniseringa til Waits. Låten «Underground», også den av Waits, forsvarar sin plass i repertoaret med eit herleg Fender Rhodes-kor av David.

Rosina i pølsa

I Julie Millers «All My Tears» tek duoen vare på det kontemplative i introen i Millers versjon og lét det vera ein berebjelke låten igjennom. «For No One», rosina i pølsa på Revolver av Beatles, er strippa for all barokkornamentikk og set teksten i relieff. Eit treffsikkert grep. Så lever ein godt med at Waits’ «Gin Soaked Boy» blir litt blass og konturlaus jamført med den barske originalen.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.