Praten flyt lett
Samtalen mellom Seim og Haltli er eksistensielt viktig.
Trygve Seim og Frode Haltli har samarbeidd musikalsk i 20 år.
Foto: Hubert P. Klotzeck / ECM Records
Jazz / Samtidsmusikk
Trygve Seim og Frode Haltli:
Our Time
Trygve Seim, sopran- og tenorsaksofon; Frode Haltli, akkordeon. ECM
Til neste år feirar Trygve Seim og Frode Haltli 25 års musikalsk samarbeid. Dette er likevel berre den andre duoplata deira. Den første, Yeraz, kom i 2008. Musikken er, som alltid når desse to set kvarandre stemne, stort sett improvisert. Det kan vera vanskeleg å ta inn fordi dei to har utvikla eit uttrykk som i dynamisk forstand og i replikkunst er så å seia formfullenda.
Tonekvaliteten i dei respektive instrumenta er med på å gjera kvart eit stykke til ei kleinkunstperle. Seim er vel den saksofonisten som har teke arven etter Garbarek lengst, og på eiga hand utvida paletten monaleg. Han har funne tvillingsjela si i Haltli. Heile plata fungerer som ein illustrasjon av dette poenget, men for meg står «Improvisation No. 3» fram som eit høgdepunkt på dei fleste vis. Det gjev Seims folkemusikkinspirerte «Fanfare» eit uvanleg inderleg preg.
Vanlegvis følgjer improvisasjonen temaet, men Seim og Haltli snur gjerne på det. «Improvisation 1–4» vert alle etterfølgde av eit skrive stykke, gjerne som ein kort konklusjon. «Fanfare» følgjer etter to av improvisasjonane, medan nordindiske «Shyama Sundara Madana Mohana» og Stravinskijs «Les Cinq Doigts No. 5» følgjer etter dei to andre, og det er verkeleg snakk om konklusjonar.
I tillegg har dei med Haltlis «Du, mi tid», Seims signaturlåt no om dagen, den ukrainske voggesongen «Oy Khodyt’ Son, Kolo Vikon» og den sorgtunge «Elegi», også ført i pennen av Seim. Our Time er tidlaus.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz / Samtidsmusikk
Trygve Seim og Frode Haltli:
Our Time
Trygve Seim, sopran- og tenorsaksofon; Frode Haltli, akkordeon. ECM
Til neste år feirar Trygve Seim og Frode Haltli 25 års musikalsk samarbeid. Dette er likevel berre den andre duoplata deira. Den første, Yeraz, kom i 2008. Musikken er, som alltid når desse to set kvarandre stemne, stort sett improvisert. Det kan vera vanskeleg å ta inn fordi dei to har utvikla eit uttrykk som i dynamisk forstand og i replikkunst er så å seia formfullenda.
Tonekvaliteten i dei respektive instrumenta er med på å gjera kvart eit stykke til ei kleinkunstperle. Seim er vel den saksofonisten som har teke arven etter Garbarek lengst, og på eiga hand utvida paletten monaleg. Han har funne tvillingsjela si i Haltli. Heile plata fungerer som ein illustrasjon av dette poenget, men for meg står «Improvisation No. 3» fram som eit høgdepunkt på dei fleste vis. Det gjev Seims folkemusikkinspirerte «Fanfare» eit uvanleg inderleg preg.
Vanlegvis følgjer improvisasjonen temaet, men Seim og Haltli snur gjerne på det. «Improvisation 1–4» vert alle etterfølgde av eit skrive stykke, gjerne som ein kort konklusjon. «Fanfare» følgjer etter to av improvisasjonane, medan nordindiske «Shyama Sundara Madana Mohana» og Stravinskijs «Les Cinq Doigts No. 5» følgjer etter dei to andre, og det er verkeleg snakk om konklusjonar.
I tillegg har dei med Haltlis «Du, mi tid», Seims signaturlåt no om dagen, den ukrainske voggesongen «Oy Khodyt’ Son, Kolo Vikon» og den sorgtunge «Elegi», også ført i pennen av Seim. Our Time er tidlaus.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.
President Joe Biden og visepresident Kamala Harris i august 2023. Den økonomiske politikken deira bidrog til å få ned arbeidsløysa, men inflasjonen som tok av i 2022, gjorde større inntrykk.
Foto: Evan Vucci / AP / NTB
Harris blir heimsøkt av inflasjonen
Kanskje vart presidentvalet i USA 2024 avgjort ved bensinpumpene og i matbutikkane.
Noreg er på tredjeplass i kokainbruk i Europa.
Foto: Beate Oma Dahle / NTB
– Meiningslaust å straffe sjuke
Ronny Rene Raveen, tidlegare politimann og rusmisbrukar, vil ha avkriminalisering av rusmisbrukarar og unge opp til 25 år.