Oppsummering etter 30 år
Tobias Lindstad dyrkar det vemodige og lyriske.
Jazz
Tobias Lindstad Collective:
Kismet
Mathilde Groos Viddal, klarinett, bassklarinett, kontrabassklarinett og sopransaks; Øyvind Brække, trombone; Jacob Young, gitar; Adrian Myhr, bass; Andreas Wildhagen, trommer; Tobias Gustum Lindstad, vokal (3,4,5); Børge-Are Halvorsen, fløyter (4); Gunnar Halle, trompet (2); Håvard Enge, piano (7).
Losen Records
Komponisten, trombonisten og vokalisten Tobias Lindstad har valt å ha musikken som hobby, men til all lukke har han hatt drivkraft nok til å gjennomføra dette prosjektet. Kismet er ei oppsummering av mest 30 år med komponering. Håvard Enge har skrive ein særs grundig og god tekst i heftet som ligg ved utgjevinga, der han fortel om utviklinga av komposisjonane til Lindstad.
Lindstad overlèt til dei profesjonelle å traktera instrumenta, men syng på «Kismet», «Dream» (med tekst av den walisiske poeten Ronald Stuart Thomas) og «Singalong Song». Lindstad syng i typisk amerikansk crooner-stil, litt stivt med ein diskré vibrato.
Det ti minuttar lange tittelkuttet er avgjort den mest ambisiøse komposisjonen, med ein Coltranesk intro spelt på utsøkt vis av Viddal og Myhr. Brække kvitterer med eit melodiøst kor. Young er i hovudrolla på akustisk gitar i den sjarmerande «Dream». Alle tre solistane får olbogerom på «Singalong Song».
Myhr har sine augneblinkar i tospann med Viddal i nemnde «Kismet», men også på opningssporet «Introductory Improvisation over Kismet’s Bassline». Elles utgjer han eit diskré komp saman med Wildhagen.
Lindstad har gjort opp status etter ein mannsalder i teneste for musikken. Med assistanse frå gode hjelparar har dette blitt ei plate verd å lytta til.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Tobias Lindstad Collective:
Kismet
Mathilde Groos Viddal, klarinett, bassklarinett, kontrabassklarinett og sopransaks; Øyvind Brække, trombone; Jacob Young, gitar; Adrian Myhr, bass; Andreas Wildhagen, trommer; Tobias Gustum Lindstad, vokal (3,4,5); Børge-Are Halvorsen, fløyter (4); Gunnar Halle, trompet (2); Håvard Enge, piano (7).
Losen Records
Komponisten, trombonisten og vokalisten Tobias Lindstad har valt å ha musikken som hobby, men til all lukke har han hatt drivkraft nok til å gjennomføra dette prosjektet. Kismet er ei oppsummering av mest 30 år med komponering. Håvard Enge har skrive ein særs grundig og god tekst i heftet som ligg ved utgjevinga, der han fortel om utviklinga av komposisjonane til Lindstad.
Lindstad overlèt til dei profesjonelle å traktera instrumenta, men syng på «Kismet», «Dream» (med tekst av den walisiske poeten Ronald Stuart Thomas) og «Singalong Song». Lindstad syng i typisk amerikansk crooner-stil, litt stivt med ein diskré vibrato.
Det ti minuttar lange tittelkuttet er avgjort den mest ambisiøse komposisjonen, med ein Coltranesk intro spelt på utsøkt vis av Viddal og Myhr. Brække kvitterer med eit melodiøst kor. Young er i hovudrolla på akustisk gitar i den sjarmerande «Dream». Alle tre solistane får olbogerom på «Singalong Song».
Myhr har sine augneblinkar i tospann med Viddal i nemnde «Kismet», men også på opningssporet «Introductory Improvisation over Kismet’s Bassline». Elles utgjer han eit diskré komp saman med Wildhagen.
Lindstad har gjort opp status etter ein mannsalder i teneste for musikken. Med assistanse frå gode hjelparar har dette blitt ei plate verd å lytta til.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
Papiravisa