Oppsiktsvekkjande debut
Det skreddarsydde bandet løfter låtane til Inger Hannisdal.
Inger Hannisdal er fiolinist og komponist.
Foto: OK World Records
Folkemusikk / Jazz / Samtidsmusikk
Inger Hannisdal:
North South East West
Inger Hannisdal, fiolin; Khalid Laaouam, altsaksofon og perkusjon; Frode Haltli, akkordeon; Adrian Myhr, bass; Michaela Antalová, trommer. OK World
Denne hausten har bydd på mange gode utgjevingar. Ei av dei som har overraska mest, er debutplata til Inger Hannisdal. Ho har studert arabisk musikk ved Université Antonine i Libanon og vore med i det syriske folkemusikkbandet Assaáleek. Hannisdal er oppteken av mikrotonalitet og asymmetriske groovar og har gjennom dette funne fellesnemnarar i arabisk musikktradisjon og norsk folkemusikk.
Bandet er skreddarsydd for prosjektet til Hannisdal. Haltli spelar kvarttoneakkordeon, og den marokkanske altsaksofonisten Laaouam fraserer perfekt. Dei vare balladane dominerer, men den underliggjande pulsen er aldri langt unna. Myhr og Antalová demonstrerer at diskresjon er ei dygd. Sjølv ikkje i låtar i raskare tempo, som til dømes «Virvler», går dei ut av den diskrete komprolla.
Up-tempo-låtane er med på å gje plata etterlengta variasjon, men det er i balladane Hannisdal syner låtskrivartalent utanom det vanlege. Det er også i desse låtane samspelet i bandet slår gneistar. Døma er mange, men samspelet mellom Hannisdal og Haltli i «Berceuse» og «Glitter» er to eksempel på musikalsk magi som denne plata har overflod av.
Plata er «både et eksperiment i nye tilnærminger til tonalitet, og et kjærlighetsbrev til multikulturalisme», heiter det i presseskrivet, men plata er først og fremst eit knippe glitrande komposisjonar som dannar grunnlag for uhyre interessant og kjenslevart samspel.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Folkemusikk / Jazz / Samtidsmusikk
Inger Hannisdal:
North South East West
Inger Hannisdal, fiolin; Khalid Laaouam, altsaksofon og perkusjon; Frode Haltli, akkordeon; Adrian Myhr, bass; Michaela Antalová, trommer. OK World
Denne hausten har bydd på mange gode utgjevingar. Ei av dei som har overraska mest, er debutplata til Inger Hannisdal. Ho har studert arabisk musikk ved Université Antonine i Libanon og vore med i det syriske folkemusikkbandet Assaáleek. Hannisdal er oppteken av mikrotonalitet og asymmetriske groovar og har gjennom dette funne fellesnemnarar i arabisk musikktradisjon og norsk folkemusikk.
Bandet er skreddarsydd for prosjektet til Hannisdal. Haltli spelar kvarttoneakkordeon, og den marokkanske altsaksofonisten Laaouam fraserer perfekt. Dei vare balladane dominerer, men den underliggjande pulsen er aldri langt unna. Myhr og Antalová demonstrerer at diskresjon er ei dygd. Sjølv ikkje i låtar i raskare tempo, som til dømes «Virvler», går dei ut av den diskrete komprolla.
Up-tempo-låtane er med på å gje plata etterlengta variasjon, men det er i balladane Hannisdal syner låtskrivartalent utanom det vanlege. Det er også i desse låtane samspelet i bandet slår gneistar. Døma er mange, men samspelet mellom Hannisdal og Haltli i «Berceuse» og «Glitter» er to eksempel på musikalsk magi som denne plata har overflod av.
Plata er «både et eksperiment i nye tilnærminger til tonalitet, og et kjærlighetsbrev til multikulturalisme», heiter det i presseskrivet, men plata er først og fremst eit knippe glitrande komposisjonar som dannar grunnlag for uhyre interessant og kjenslevart samspel.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Frå omslaget til ein utypisk roman om mellom anna sjakk.
Sjakknerden er litt av ein type. Men særleg i litteraturen vert det lite sex.
Dei fleste som satsar på eigen solkraftproduksjon, vil gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagassar.
Foto: Frank May / NTB
Solkraftproduksjon: «Dei fleste vil vel gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagass.»
Ane Barmen er utdanna skodespelar og musikkvitar. Ho har tidlegare skrive to romanar.
Foto: Maria Olivia Rivedal
Ane Barmen skriv med snert og humor og ein bit alvor om sånt som skjer seg.
Teikning: May Linn Clement
Oppbretta brok i bratta
«Å bretta er i grunnen ‘å gjera bratt’, og i norrønt hadde bretta just tydinga ‘reisa opp, reisa seg’.»
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.
Foto: Nina Djæff
Eit sandkorn i maskineriet
Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.