Mønstergyldig frå Red Kite
Tandemet Hermansen og Moen viser styrke.
Jazz / Rock
Red Kite:
Apophenian Bliss
Even Helte Hermansen, barytongitar; Bernt André Moen, Fender Rhodes; Trond Frønes, bass; Torstein Lofthus, trommer og perkusjon.
Rare Noise Records
Bandet følgjer opp debuten Red Kite frå 2019 med den tydelegare og sterkare Apophenian Bliss. Tittelen er i høgste grad ironisk. Musikken, som Hermansen for det meste har komponert, har klare referansar til ymse fusion- og rockeuttrykk på 70- og 80-talet, og formspråket deira har ein klarleik som gjer at ein lett får auge på mønster og strukturar.
Dette står i kontrast til debuten. Stilistisk er dei i høgste grad i slekt, men debuten hadde eit meir grautete lydbilete. Dei spanande nyansane mellom gitar og Fender Rhodes på Apophenian Bliss gjev uttrykket ein ny dimensjon.
I tillegg til eit meir transparent lydbilete er låtmaterialet meir samansett. Det energifylte i raske tempo dominerer framleis, men desse låtane blir balanserte av til dømes den nydelege balladen «Apophenia», der Moen i introen hintar mot det vakre temaet som han og Hermansen serverer i fellesskap.
I det improviserte midtpartiet vev Hermansen og Frønes saman linjer, og Moen hengjer seg på. I siste del vender dei attende til temaet, og Lofthus syner heile vegen at han beherskar lite-er-nok-uttrykket. Sistnemnde er kanskje meir i sitt ess på den raske «Astrology (The One True Science)», der Hermansen og Lofthus ikkje står attende for John McLaughlin og Billy Cobham i våtdraktstett samspel.
Høgdepunktet på plata er «Morrasol», komponert av saksofonisten Gisle Johansen. Denne monumentale komposisjonen sameiner amerikansk frijazz med tungrock og 70-talsjazzrock. Låten illustrerer også på beste vis kva som ligg av musikalsk kraft i aksen gitar–tangentar når det blir teke opp så klart og godt som her. «Morrasol» er eit elleve minuttar langt festfyrverkeri.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz / Rock
Red Kite:
Apophenian Bliss
Even Helte Hermansen, barytongitar; Bernt André Moen, Fender Rhodes; Trond Frønes, bass; Torstein Lofthus, trommer og perkusjon.
Rare Noise Records
Bandet følgjer opp debuten Red Kite frå 2019 med den tydelegare og sterkare Apophenian Bliss. Tittelen er i høgste grad ironisk. Musikken, som Hermansen for det meste har komponert, har klare referansar til ymse fusion- og rockeuttrykk på 70- og 80-talet, og formspråket deira har ein klarleik som gjer at ein lett får auge på mønster og strukturar.
Dette står i kontrast til debuten. Stilistisk er dei i høgste grad i slekt, men debuten hadde eit meir grautete lydbilete. Dei spanande nyansane mellom gitar og Fender Rhodes på Apophenian Bliss gjev uttrykket ein ny dimensjon.
I tillegg til eit meir transparent lydbilete er låtmaterialet meir samansett. Det energifylte i raske tempo dominerer framleis, men desse låtane blir balanserte av til dømes den nydelege balladen «Apophenia», der Moen i introen hintar mot det vakre temaet som han og Hermansen serverer i fellesskap.
I det improviserte midtpartiet vev Hermansen og Frønes saman linjer, og Moen hengjer seg på. I siste del vender dei attende til temaet, og Lofthus syner heile vegen at han beherskar lite-er-nok-uttrykket. Sistnemnde er kanskje meir i sitt ess på den raske «Astrology (The One True Science)», der Hermansen og Lofthus ikkje står attende for John McLaughlin og Billy Cobham i våtdraktstett samspel.
Høgdepunktet på plata er «Morrasol», komponert av saksofonisten Gisle Johansen. Denne monumentale komposisjonen sameiner amerikansk frijazz med tungrock og 70-talsjazzrock. Låten illustrerer også på beste vis kva som ligg av musikalsk kraft i aksen gitar–tangentar når det blir teke opp så klart og godt som her. «Morrasol» er eit elleve minuttar langt festfyrverkeri.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.