Med røter i tradisjonen
Trombone og barytonsaksofon gjev ein eigen patina.
Jazz
Universell
Pelikan:
Feil vei!
Peter Robertstad, trombone; Jenny Frøysa, barytonsaksofon; Eirik Tveten, piano; Oda Steinkopf, bass; Steinar
Heide Bø, trommer. AMP
Peter Robertstad (23) vart uteksaminert frå jazzlinja i Trondheim som den første trombonisten på 15 år. Dette er i stor grad hans plate. Han har skrive alle dei ni låtane og vore produsent, men kvalitetane i musikken er sterkt knytt til det spesielle klanguniverset instrumentariet har i seg.
Amerikansk jazz
Komposisjonane hentar inspirasjon frå amerikansk jazztradisjon frå 60-talet og bakover. På nokre låtar sameiner Robertstad element frå cooljazzen med Tvetens perkusive pianostil. «Ulv i fåreklær» er eit døme på at bandet kan eksperimentera med friare former. Komposisjonane vekslar også fint i tempo.
Musikken er på sitt aller beste når dei leikar seg i samspelet og tek seg tid til å utvikla improvisasjonane. Slik sett er tittellåten «Feil vei!» det absolutte høgdepunktet på plata. Her serverer dei fleire fine og morosame detaljar i oppbygginga før Robertstad, Tveten og Bø alle leverer solide kor. Steinkopf og Frøysa tek sitt mon att i «Tennvann».
På rett veg
Også i den konvensjonelle jazzvalsen «Albatross» innvilgar dei seg godt med solistisk armslag etter ein blå pianointro i beste Oscar Peterson-stil.
Universell Pelikan er absolutt ikkje inne på feil veg, men dei kan bli endå meir resolutte i vegen framover.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Universell
Pelikan:
Feil vei!
Peter Robertstad, trombone; Jenny Frøysa, barytonsaksofon; Eirik Tveten, piano; Oda Steinkopf, bass; Steinar
Heide Bø, trommer. AMP
Peter Robertstad (23) vart uteksaminert frå jazzlinja i Trondheim som den første trombonisten på 15 år. Dette er i stor grad hans plate. Han har skrive alle dei ni låtane og vore produsent, men kvalitetane i musikken er sterkt knytt til det spesielle klanguniverset instrumentariet har i seg.
Amerikansk jazz
Komposisjonane hentar inspirasjon frå amerikansk jazztradisjon frå 60-talet og bakover. På nokre låtar sameiner Robertstad element frå cooljazzen med Tvetens perkusive pianostil. «Ulv i fåreklær» er eit døme på at bandet kan eksperimentera med friare former. Komposisjonane vekslar også fint i tempo.
Musikken er på sitt aller beste når dei leikar seg i samspelet og tek seg tid til å utvikla improvisasjonane. Slik sett er tittellåten «Feil vei!» det absolutte høgdepunktet på plata. Her serverer dei fleire fine og morosame detaljar i oppbygginga før Robertstad, Tveten og Bø alle leverer solide kor. Steinkopf og Frøysa tek sitt mon att i «Tennvann».
På rett veg
Også i den konvensjonelle jazzvalsen «Albatross» innvilgar dei seg godt med solistisk armslag etter ein blå pianointro i beste Oscar Peterson-stil.
Universell Pelikan er absolutt ikkje inne på feil veg, men dei kan bli endå meir resolutte i vegen framover.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Isbilar er ikkje noko nytt, men heller ikkje nokon garanti for kvalitet.
Foto via Wikimedia Commons
Isbilen spelar høgt, men taper på kvalitet.
Kor mykje vatn er det eigentleg mogleg å ha i ein iskrem og framleis få han til å likne ein fløyteis?
Foto: Seth Wenig / AP / NTB
Eit teikn på frustrasjon
Korkje Trump eller Biden har i røynda full kontroll på auke og fall i inflasjon eller kriminalitet.
Else Hagen: «Familie» (1950), olje på lerret. Rolf E. Stenersens samling / Munchmuseet.
Etterlysing og turné
Else Hagen er i dag eit ukjent namn for mange, men det er i endring.
Anders Folkestad og Torbjørn Ryssevik meiner det er nødvendig å styrke den vidaregåande skulen si studieførebuande rolle.
Gorm Kallestad / NTB
Studieopptak og skulifisering
Statsråden gjer rett i å avvise opptaksprøver som hovudveg til høgare utdanning.
Stig Amdam og Ragnhild Gudbrandsen spelar hovudrollene i stykket av August Strindberg.
Foto: Magnus Skrede / Den Nationale Scene
Krigen mellom kjønna
Dødsdansen er eit ekteskapsdrama der komikken får for stor plass, men spelestilane utfordrar kvarandre på interessant vis.
Papiravisa