Med låten i fokus
Hoff er best når han tolkar Hoff.
Soloalbumet til Jan Gunnar Hoff er ei hyllest til Nord-Noreg, skriv plateselskapet.
Foto: Morten Lindberg / 2L
Jazz
Jan Gunnar Hoff:
Home
Jan Gunnar Hoff, piano. 2L
Jan Gunnar Hoff har ein internasjonal karriere, men han har alltid vore ein heilt sentral del av nordnorsk jazzliv. Symptomatisk for denne forankringa er det at han i 2010 tok initiativet til jazzfestivalen Bodø Open og var festivalsjef i perioden 2011–2020. Denne forankringa kjem også til syne på denne soloinnspelinga.
Lydguruen Morten Lindberg spurde i mai i fjor om Hoff kunne tenkja seg å spela inn ei soloplate i kulturhuset Stormen. Hoff brukte sommaren på å bu seg mentalt og velja repertoar.
I ein svært informativ tekst i omslagsheftet strekar han under at dette ikkje er ein freistnad på å laga eit album i ein spesifikk sjanger, men heller la kvar enkelt komposisjon leva sitt eige liv, og repertoaret er i sanning variert. Den raske, småfunky «Summertime» med ein «coreask» intro står i kontrast til den lågmælte og dvelande «Moon River».
På plata finn ein i tillegg «Barndomsminne fra Nordland» («Å, eg veit meg eit land»), «Bruremasj fra Beiarn» og Terje Nilsens «Kanskje» – alle fine tolkingar, men det er Hoffs eigne komposisjonar som gjer at plata er mat for ettertanken.
Hoff er ein melodikar av rang, og han har ein sikker formsans. Eg har late meg forføra av den lyriske «Meditatus», begeistra av den elegante forma til «Free Flow», late melankolien fritt strøyma på i selskap med «Detour» og falla i stavar over den meditative «Magma». Hoff er på sitt beste når han tolkar Jan Gunnar Hoff.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Jan Gunnar Hoff:
Home
Jan Gunnar Hoff, piano. 2L
Jan Gunnar Hoff har ein internasjonal karriere, men han har alltid vore ein heilt sentral del av nordnorsk jazzliv. Symptomatisk for denne forankringa er det at han i 2010 tok initiativet til jazzfestivalen Bodø Open og var festivalsjef i perioden 2011–2020. Denne forankringa kjem også til syne på denne soloinnspelinga.
Lydguruen Morten Lindberg spurde i mai i fjor om Hoff kunne tenkja seg å spela inn ei soloplate i kulturhuset Stormen. Hoff brukte sommaren på å bu seg mentalt og velja repertoar.
I ein svært informativ tekst i omslagsheftet strekar han under at dette ikkje er ein freistnad på å laga eit album i ein spesifikk sjanger, men heller la kvar enkelt komposisjon leva sitt eige liv, og repertoaret er i sanning variert. Den raske, småfunky «Summertime» med ein «coreask» intro står i kontrast til den lågmælte og dvelande «Moon River».
På plata finn ein i tillegg «Barndomsminne fra Nordland» («Å, eg veit meg eit land»), «Bruremasj fra Beiarn» og Terje Nilsens «Kanskje» – alle fine tolkingar, men det er Hoffs eigne komposisjonar som gjer at plata er mat for ettertanken.
Hoff er ein melodikar av rang, og han har ein sikker formsans. Eg har late meg forføra av den lyriske «Meditatus», begeistra av den elegante forma til «Free Flow», late melankolien fritt strøyma på i selskap med «Detour» og falla i stavar over den meditative «Magma». Hoff er på sitt beste når han tolkar Jan Gunnar Hoff.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Frå rettsoppgjeret i Trondheim etter krigen. Henry Rinnan på veg inn i tinghuset i Trondheim 30. april 1946.
Foto: NTB
Rett i fella
Nikolaj Frobenius tar seg altfor godt til rette i kjeldematerialet. Rinnan-romanen hans er både problematisk og uinteressant.