Pop

Daft Punk

Random Access Memories

Columbia / Daft Life

Den franske housepopduoen Daft Punk gjorde seg populære ved å knabbe dei mest medrivande delane av mindre kjende soul- og discolåtar, slengje på nokre svære basstrommer og enkle vocodermelodiar, finne på nye songtitlar og kalle dei sine eigne. På Random Access Memories frå 2013 prøvde duoen seg på å skrive originalt materiale.

«There are many things I don’t understand», song dei på fjerdesporet. Det eg ikkje forstår, er kvifor Random Access Memories (Drumless Edition) eksisterer. Her er trommene fjerna frå albumet; resten er som det var.

Med denne trommelause utgåva greier Daft Punk å understreke kor lite nyskapande dei er, og at kvalitetane i musikken «deira» kjem frå arbeid andre har gjort: I tilfellet Random Access Memories var dette tydelegvis trommespelet til Omar Hakim, kjend for samarbeid med Sting og Weather Report, og John «J.R.» Robinson, som mellom anna spelte på Michael Jackson-plata Off the Wall.

No når han ligg så langt framme i lydbiletet, skjer lyden i den robotaktige vocodervokalen skikkelig i øyro; eg blir faktisk fysisk kvalm (det er sant). Psykisk kvalm blir eg av dei ufatteleg platte arrangementa – det som står att utan trommene, er den flataste og mest generiske etterlikninga av soul, disco og electropop som tenkjast kan. Det einaste musikalsk oppegåande som står att her, er Pharrell Williams’ vokal på «Get Lucky».

«’Give Life Back to Music’, syng den maskerte vocodervokalisten på opningssporet, og det er nettopp liv Daft Punk har gitt til musikken sin», skreiv eg i meldinga mi av Random Access Memories i 2013. På Drumless Edition er livet teke bort; det som står att, er klisjéfylte, flate arrangement og banal tonalitet.

Rasmus Hungnes

Rasmus Hungnes er kunstnar, trommeslagar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.