Lett og skifterikt
På hammarklaver kling Beethovens klavermusikk uvant delikat.
Sopranen Dorothea Röschmann syng Beethovens skotske folkesongar i Riddersalen.
Foto: Liv Øvland
Konsert
Ludwig van
Beethoven:
Sonate, songar og kvartett
Dorothea Röschmann, sopran; Kristian Bezuidenhout, hammarklaver; Quatuor van Kuijk; mfl.
Riddersalen, Baroniet i
Rosendal, fredag 8. juli
Musikaren eg gledde meg mest til å høyra under årets festival, var den sørafrikanske pianisten Kristian Bezuidenhout, som i Riddersalen spelte Beethovens Klaversonate nr. 7 i D-dur, op. 10 nr. 3. Han nytta eit hammarklaver frå kring 1830. Denne forlauparen til vårt moderne flygel har spesielle klanglege kvalitetar og får Beethovens klavermusikk til å låta uvant delikat. Tonane i det øvste registeret er relativt svake, men har eit eksplosivt og litt metallisk anslag. Bassregisteret er også luftigare enn på moderne klaver, pianisten kan difor spela sterkt utan at akkordane blir grautete. Med Bezuidenhouts skifterike artikulasjon var sonaten ein fryd å lytta til.
Britisk folkemusikk er ikkje det ein vanlegvis tenkjer på i samband med Beethoven, men han tonesette faktisk nærare 200 skotske, walisiske og irske folketonar for den uvanlege besetninga songar, fiolin, cello og klaver. Ikkje alle stykka er like interessante – komponisten gjorde det nok fyrst og fremst for pengane. Men med den tyske stjernesopranen Dorothea Röschmann var det likevel artig å høyra dei. Akkompagnementet var suverent. Bezuidenhouts perlande hammarklaver blanda seg lekkert med den vibratolause strykarklangen.
Sjur Haga Bringeland
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Konsert
Ludwig van
Beethoven:
Sonate, songar og kvartett
Dorothea Röschmann, sopran; Kristian Bezuidenhout, hammarklaver; Quatuor van Kuijk; mfl.
Riddersalen, Baroniet i
Rosendal, fredag 8. juli
Musikaren eg gledde meg mest til å høyra under årets festival, var den sørafrikanske pianisten Kristian Bezuidenhout, som i Riddersalen spelte Beethovens Klaversonate nr. 7 i D-dur, op. 10 nr. 3. Han nytta eit hammarklaver frå kring 1830. Denne forlauparen til vårt moderne flygel har spesielle klanglege kvalitetar og får Beethovens klavermusikk til å låta uvant delikat. Tonane i det øvste registeret er relativt svake, men har eit eksplosivt og litt metallisk anslag. Bassregisteret er også luftigare enn på moderne klaver, pianisten kan difor spela sterkt utan at akkordane blir grautete. Med Bezuidenhouts skifterike artikulasjon var sonaten ein fryd å lytta til.
Britisk folkemusikk er ikkje det ein vanlegvis tenkjer på i samband med Beethoven, men han tonesette faktisk nærare 200 skotske, walisiske og irske folketonar for den uvanlege besetninga songar, fiolin, cello og klaver. Ikkje alle stykka er like interessante – komponisten gjorde det nok fyrst og fremst for pengane. Men med den tyske stjernesopranen Dorothea Röschmann var det likevel artig å høyra dei. Akkompagnementet var suverent. Bezuidenhouts perlande hammarklaver blanda seg lekkert med den vibratolause strykarklangen.
Sjur Haga Bringeland
Fleire artiklar
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Erling Kittelsen er blant dei mest mangsidige av norske poetar, skriv Jan Erik Vold.
Rondanecupen på Otta er ei bridgetevling stinn av tradisjon.
Foto: Otta bridgeklubb
«Det finst bridgespelarar i kvar ein avkrok.»
Jill Stein på eit valkampmøte i Dearborn i Michigan 6. oktober. I vippestaten Michigan fryktar demokratane at Stein skal ta mange røyster frå Harris.
Foto: Rebecca Cook / Reuters / NTB
Stein kan velte lasset
Jill Stein, kandidaten til Dei grøne, er valjokeren demokratane gjerne skulle vore forutan.
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement