Instrument på nye måtar
Tverrfløyte og gitar er ingrediensane i to spanande utgjevingar frå eit lite, men viktig norsk plateselskap.
Alessandra Rombolá og Fredrik Rasten har kome med nye album.
Begge foto: Sofa
Samtidsmusikk
Alessandra Rombolá:
Out of the Playground
Sofa
Samtidsmusikk
Fredrik Rasten:
Lineaments
Sofa
Tverrfløte og gitar er populære instrument for mange som vil læra seg å spela, og desse instrumenta førekjem ofte i musikk av det meir lettbeinte slaget. Men på dei to nye platene frå det norske plateselskapet Sofa vert instrumenta sette inn i heilt andre samanhengar.
Den italienske fløytisten Alessandra Rombolá er klassisk utdanna og har særleg spesialisert seg på samtidsmusikk, både av det partiturbasert og av det improvisatoriske slaget. Her presenterer ho fem nyskrivne verk av Jan Martin Smørdal, Ingar Zach, Daniela Terranova og Lasse Marhaug. Dessutan er Rombolá ein aktiv medkomponist, sidan verka ikkje er detaljplanlagde i form av kompliserte partitur.
Dei fleste verka er bygde opp rundt ein tydeleg idé, oftast basert på alternative speleteknikkar. Men eitt verk skil seg ut: støymusikaren Lasse Marhaugs «Our Forbidden Land». Med sine 25 minutt er dette det lengste stykket, og det er mange ulike tema og teknikkar i sving. Komponisten sjølv ser på stykket meir som ein tilstand enn som eit avslutta verk: «The piece is like opening a window, and you get a sense that it has already started and will continue beyond the time you listen to it.»
Medan mange gitaristar dyrkar det virtuose, går Fredrik Rasten i heilt motsett retning. Dei to 20-minuttar lange stykka er bygde rundt gitarar i opne stemmingar, der musikaren forsiktig plukkar på strengene eller nyttar elektriske bogar. Dessutan supplerer han lydbiletet med stemma, men berre lange tonar utan tekst, som ei utviding av gitarklangen.
Ulike typar elektronikk vert nytta på begge platene, og på omslaga vert det gjort tydeleg greie for korleis dette er utført. Her er ingenting hemmeleg. Slike opplysingar er interessante for fagfellar, men musikken fungerer like godt sjølv om ein ikkje veit noko om dette. Begge platene er i slekt med minimalistisk musikk av ulike slag og framstår som tilstandsmusikk der det heile tida openberrar seg ny detaljrikdom.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Samtidsmusikk
Alessandra Rombolá:
Out of the Playground
Sofa
Samtidsmusikk
Fredrik Rasten:
Lineaments
Sofa
Tverrfløte og gitar er populære instrument for mange som vil læra seg å spela, og desse instrumenta førekjem ofte i musikk av det meir lettbeinte slaget. Men på dei to nye platene frå det norske plateselskapet Sofa vert instrumenta sette inn i heilt andre samanhengar.
Den italienske fløytisten Alessandra Rombolá er klassisk utdanna og har særleg spesialisert seg på samtidsmusikk, både av det partiturbasert og av det improvisatoriske slaget. Her presenterer ho fem nyskrivne verk av Jan Martin Smørdal, Ingar Zach, Daniela Terranova og Lasse Marhaug. Dessutan er Rombolá ein aktiv medkomponist, sidan verka ikkje er detaljplanlagde i form av kompliserte partitur.
Dei fleste verka er bygde opp rundt ein tydeleg idé, oftast basert på alternative speleteknikkar. Men eitt verk skil seg ut: støymusikaren Lasse Marhaugs «Our Forbidden Land». Med sine 25 minutt er dette det lengste stykket, og det er mange ulike tema og teknikkar i sving. Komponisten sjølv ser på stykket meir som ein tilstand enn som eit avslutta verk: «The piece is like opening a window, and you get a sense that it has already started and will continue beyond the time you listen to it.»
Medan mange gitaristar dyrkar det virtuose, går Fredrik Rasten i heilt motsett retning. Dei to 20-minuttar lange stykka er bygde rundt gitarar i opne stemmingar, der musikaren forsiktig plukkar på strengene eller nyttar elektriske bogar. Dessutan supplerer han lydbiletet med stemma, men berre lange tonar utan tekst, som ei utviding av gitarklangen.
Ulike typar elektronikk vert nytta på begge platene, og på omslaga vert det gjort tydeleg greie for korleis dette er utført. Her er ingenting hemmeleg. Slike opplysingar er interessante for fagfellar, men musikken fungerer like godt sjølv om ein ikkje veit noko om dette. Begge platene er i slekt med minimalistisk musikk av ulike slag og framstår som tilstandsmusikk der det heile tida openberrar seg ny detaljrikdom.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Lars Elling har skrive eit portrett av venen Stian Carstensen.
Foto: Trond A. Isaksen
Singel og sanatorium
Lars Elling skriv sprudlande, intelligent overskotsprosa
frå sinnets undergrunn.
Oppsettingar og konsertar er ein viktig og synleg del av skolegangen på musikklinjene. Her frå Hakkebakkeskogen ved Stord vidaregåande skule.
Foto: Stord vgs
Kampen om kunstfaga
Om kunstfaglege linjer ved vidaregåande skolar har livets rett, er ein årleg debatt når elevplassar og kroner skal fordelast.
Den norske fiskeflåten er mangfaldig. Her er ringnotfartøy ved kai i Egersund våren 2017.
Foto: Per Anders Todal
Fiskar er fiskar verst
Striden om kvotemeldinga kan få Fiskarlaget til å rivne.
Mannsutvalet saman med kultur- og likestillingsminister Lubna Jaffery under overrekkinga av rapporten.
Foto: Ole Berg-Rusten
Vil avlive likestillingsmytar
Forskar Mari Teigen ønskjer seg ein kjønnsdebatt bygd på kunnskap.
Statsministeren i Storbritannia, Rishi Sunak, har varsla at dei fyrste flya mot Rwanda skal vere i lufta løpet av ti til tolv veker.
Foto: Toby Melville / Reuters / NTB
Vil nytte Rwanda
som asylskremsel
Den som prøver å ta seg til Storbritannia med båt over Den engelske kanalen for å søkje asyl, risikerer i framtida å verte sett på eit fly til Rwanda utan høve til å returnere.
Papiravisa