Jazz

QOW Trio:

The Hold Up

Riley Stone-Lonergan; tenorsaksofon, Eddie Myer, bass; Spike Wells, trommer.
Ubuntu Music

I 1977 skipa Vossa Jazz til konsert med Jon Eberson, Arild Andersen og nemnde Spike Wells på trommer. 47 år seinare og i ein alder av 78 år held han koken. Imponerande! Wells har hatt ein fascinerande karriere.

Han er utdanna prest og jurist, og har berre i ein kort periode livnært seg som musikar. Det gjorde han i ei handfull år då han var med i kvartetten til den engelske tenorsaksofonisten Tubby Hayes. Saman med bassisten Ron Mathewson utgjorde Wells kanskje den sterkaste rytmeseksjonen i engelsk jazz nokosinne.

Her deler Wells rampe­ljoset likeleg med ungdomen i bandet, den irske saksofonisten Stone-Lonergan og bassisten Myer. Sistnemnde plasserer seg både aldersmessig og musikalsk midt imellom. Myer har i grunnen litt same rolle som Gary Peacock i Jarrett-trioen. Stone-Lonegan er naturlegvis den sentrale solisten, og Wells kombinerer det rytmiske grunnarbeidet med dynamisk spel og særs mange og velformulerte kommentarar til saksofonspelet.

Trioen har fått namn etter ein Dewey Redman-komposisjon som er å finna på debutplata frå 2020. I presseskrivet viser dei til inspirasjon frå store delar av jazzsoga, men på The Hold Up er kanskje Sonny Rollins og Joe Henderson dei tydelegaste.

Tolkinga deira av Johnny Mercers «I’m an Old Cowhand» legg seg tett opp til Rollins’ versjon frå Way Out West. Elles går bluesen som ein blå tråd gjennom dei tolv låtane der Monk, Ellington/Strayhorn og Kenny Dorham mellom andre er representerte, men det mest oppsiktsvekkjande med repertoaret er komposisjonane til Stone-Lonegan. Tradisjonstru, men doggfriskt! Improvisasjon for alle pengane og ikkje ein keisam augneblink.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.