Hymne til håpet
Mats Eilertsen kvartett har laga årets plate.
Mats Eilertsen har skrive alle komposisjonane på det nye albumet som kjem ut i dag.
Foto: CF Wesenberg / matseilertsen.com
Jazz
Mats
Eilertsen:
Hymn for Hope
Tore Brunborg, saksofon; Thomas Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Hans Hulbækmo, trommer.
Hemli / Tiger Records
I haugen av plater ein får til melding gjennom året, vel eg konsekvent dei utgjevingane det er verdt å tilrå, men også i den mindre haugen av gode plater er det nokon som skil seg ut. Hymn for Hope er ei slik. Plata vart send til meldarane for fem månader sidan, men vert sleppt i desse dagar. Denne plata har eg lytta gjennom minst femti gonger (langt fleire gonger enn det som trengst for å gjera seg opp ei kvalifisert meining). Dette er rett og slett årets utgjeving i 2021.
Dei 13 komposisjonane til Mats Eilertsen spenner vidt, frå korte lyriske stemningar til musikalske eventyrferder på ti minuttar. Så mangfaldig er utvalet at eg var sikker på at alle i kvartetten hadde bidrege til komponeringa, men det har dei sjølvsagt gjort med arrangeringa.
Arrangementa og samspelet er makelaust. Ikkje berre er samspelet tett på grensa til det telepatiske, men variasjonane er «endelause» på alle plan i musikken. Likevel er dette ei saksofonkvartettplate som på kammermusikalsk vis ikkje byr på heile seg ved første gjennomhøyring. At det tek ei stund før ein «avslører» løyndomane, kjem også av at plata har fleire tema med «hitpotensial», men etter kvart kjem sanninga for ein dag, og ein blir frelst.
Aksen Brunborg–Dahl er musikalsk høgspenning plata igjennom. Eg har ikkje høyrt nokon av dei betre på plate. Hulbækmo fortener all den rosen eg og andre meldarar har gjeve han tidlegare. Innsatsen på denne plata forsterkar inntrykket av ein komplett trommeslagar. Eg vil understreka perkusjons- eller fargeleggingseigenskapane ved dette høvet. Mats Eilertsen strålar varme og autoritet plata igjennom. Det må kjennast godt å ha laga noko slikt som Hymn for Hope.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Mats
Eilertsen:
Hymn for Hope
Tore Brunborg, saksofon; Thomas Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Hans Hulbækmo, trommer.
Hemli / Tiger Records
I haugen av plater ein får til melding gjennom året, vel eg konsekvent dei utgjevingane det er verdt å tilrå, men også i den mindre haugen av gode plater er det nokon som skil seg ut. Hymn for Hope er ei slik. Plata vart send til meldarane for fem månader sidan, men vert sleppt i desse dagar. Denne plata har eg lytta gjennom minst femti gonger (langt fleire gonger enn det som trengst for å gjera seg opp ei kvalifisert meining). Dette er rett og slett årets utgjeving i 2021.
Dei 13 komposisjonane til Mats Eilertsen spenner vidt, frå korte lyriske stemningar til musikalske eventyrferder på ti minuttar. Så mangfaldig er utvalet at eg var sikker på at alle i kvartetten hadde bidrege til komponeringa, men det har dei sjølvsagt gjort med arrangeringa.
Arrangementa og samspelet er makelaust. Ikkje berre er samspelet tett på grensa til det telepatiske, men variasjonane er «endelause» på alle plan i musikken. Likevel er dette ei saksofonkvartettplate som på kammermusikalsk vis ikkje byr på heile seg ved første gjennomhøyring. At det tek ei stund før ein «avslører» løyndomane, kjem også av at plata har fleire tema med «hitpotensial», men etter kvart kjem sanninga for ein dag, og ein blir frelst.
Aksen Brunborg–Dahl er musikalsk høgspenning plata igjennom. Eg har ikkje høyrt nokon av dei betre på plate. Hulbækmo fortener all den rosen eg og andre meldarar har gjeve han tidlegare. Innsatsen på denne plata forsterkar inntrykket av ein komplett trommeslagar. Eg vil understreka perkusjons- eller fargeleggingseigenskapane ved dette høvet. Mats Eilertsen strålar varme og autoritet plata igjennom. Det må kjennast godt å ha laga noko slikt som Hymn for Hope.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE
Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.
Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.
Foto: Ymer Media
At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.