Jazz

Jørn Øien:

Cosmo­politan

Jørn Øien, tangentinstrument, programmering og vokal; Magnus Bakken, sopransaksofon; Anja Skybakmoen, vokal (4); Sidiki Camara, perkusjon; Audun Erlien, bass; Rune Arnesen, trommer.
Curling Legs

Joe Zawinul er ein av dei mest fascinerande personlegdomane i moderne jazz. Både som komponist, instrumentalist og orkesterleiar er han ein av dei store. Det er laga fleire hyllingsplater til han, og orkesteret han leia saman med Wayne Shorter i 16 år, Weather Report, og «Birdland» må vera ein av låtane som er oftast tolka av andre artistar. Mykje av dette har eg høyrt og ikkje blitt særleg imponert over. Eg var i utgangspunktet skeptisk til denne plata.

Så feil kan ein ta. Cosmopolitan er ei hylling Joe Zawinul verdig. Jørn Øien lukkast fordi han har forstått kva Zawinuls musikalske prosjekt går ut på. Det er heller ikkje dumt å alliera seg med Audun Erlien og Rune Arnesen. Også Bakken og Camara er gode i sine roller.

Det er likevel Øien som sit i førarsetet. Ikkje berre har han skrive dei åtte låtane, men viktigast av alt: Han arrangerer låtane med å ta i bruk heile verktøykassa til Zawinul. Paletten av synthklangar er sjølvsagt viktig, men Øien har også forstått kor viktig dynamikk, pausar, brot i musikken og Ellington er i Zawinuls univers.

Øien har henta inspirasjon frå dei elleve siste studioalbuma til Weather Report i tillegg til utgjevingane til Zawinul Syndicate. Sitata florerer, men er brukte kreativt i heilskapen.

Aller best er Zawinul når dei akustiske trommene og perkusjonsinstrumenta blandar seg med eit flettverk av riff og eit mylder av synthklangar.

Høgdepunktet på Cosmopolitan er i same gata, «Asante sana kaka». Får du lyst å dansa, bør du bli møtt med forståing.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.