Gjennomført solid
Wako spelar vakkert, men med tryggingsnett.
Kjetil A. Mulelid, Bardur Reinert Poulsen, Simon Olderskog Albertsen og Martin Myhre Olsen utgjer Wako.
Foto: Wako
Jazz
Wako:
Ut av det nye
Martin Myhre Olsen, saksofonar; Kjetil A. Mulelid, piano; Bárdur Reinert Poulsen, bass; Simon Olderskog Albertsen, trommer.
Øra fonogram
Tida flyg. Wako er ti år og markerer milepålen med plate nummer seks. Dei platedebuterte i 2015 med The Good Story og blei med ein gong lagde merke til, men å lytta til debuten sett opp mot Ut av det nye avslører ei fundamental utvikling. Arrangementa og ensemblespelet er så mykje meir raffinerte hjå Wako anno 2022. Det er eit band som har teke store steg på alle musikkens område.
Olsen og Mulelid er huskomponistar hjå Wako. Her deler dei oppdraget med fire låtar kvar, og så smett Poulsen inn med den drøymande balladen «Løgmannabreyt» (eit gatenamn i Tórshavn på Færøyane). Komponistane har lagt sin elsk på balladen, men også innslag av medium tempo, elles er komposisjonane varierte og særmerkte. Arrangementa er detaljrike og formfullenda, utan at dei verkar statiske og polerte.
Wako er flinke til å bruka dynamikken for alt han er verd, og byggja opp intensitet på minimalistisk vis, som i Olsens «Isabella» og den påfølgjande «Pleb Yalu» av Mulelid, der Myhre serverer eit leikent soprankor. Minst like leikent virtuos er han i fire flate på «F & F».
Ut av det nye er ei gjennomført vakker plate, men eg sit att med «Alt det vi tapte» som høgdepunkt, fordi låten skil seg ut. Her går dei attende i jazzsoga, knyter seg tett opp til Coltrane-tradisjonen, er vågale og kombinerer det vakre med dramaet. Både Olsen og Mulelid leverer sine beste soloar på denne låten. Meir av dette neste gong!
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Wako:
Ut av det nye
Martin Myhre Olsen, saksofonar; Kjetil A. Mulelid, piano; Bárdur Reinert Poulsen, bass; Simon Olderskog Albertsen, trommer.
Øra fonogram
Tida flyg. Wako er ti år og markerer milepålen med plate nummer seks. Dei platedebuterte i 2015 med The Good Story og blei med ein gong lagde merke til, men å lytta til debuten sett opp mot Ut av det nye avslører ei fundamental utvikling. Arrangementa og ensemblespelet er så mykje meir raffinerte hjå Wako anno 2022. Det er eit band som har teke store steg på alle musikkens område.
Olsen og Mulelid er huskomponistar hjå Wako. Her deler dei oppdraget med fire låtar kvar, og så smett Poulsen inn med den drøymande balladen «Løgmannabreyt» (eit gatenamn i Tórshavn på Færøyane). Komponistane har lagt sin elsk på balladen, men også innslag av medium tempo, elles er komposisjonane varierte og særmerkte. Arrangementa er detaljrike og formfullenda, utan at dei verkar statiske og polerte.
Wako er flinke til å bruka dynamikken for alt han er verd, og byggja opp intensitet på minimalistisk vis, som i Olsens «Isabella» og den påfølgjande «Pleb Yalu» av Mulelid, der Myhre serverer eit leikent soprankor. Minst like leikent virtuos er han i fire flate på «F & F».
Ut av det nye er ei gjennomført vakker plate, men eg sit att med «Alt det vi tapte» som høgdepunkt, fordi låten skil seg ut. Her går dei attende i jazzsoga, knyter seg tett opp til Coltrane-tradisjonen, er vågale og kombinerer det vakre med dramaet. Både Olsen og Mulelid leverer sine beste soloar på denne låten. Meir av dette neste gong!
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.