Gitarspel på kjenslene
Strengeinstrument set tonen i The Last of Us, og i spelet kan ein spele på virtuelle strengar.
Filmmusikk
Gustavo Santaolalla, Naughty Dog:
The Last of Us Part II Remastered
Sony
Argentinske Gustavo Santaolalla står bak musikken i The Last of Us, både TV-serien frå i fjor og spelet frå 2013 som serien er basert på. Utgangspunktet for neste sesong er naturlegvis spelet The Last of Us Part II frå 2020, som nyleg kom ut i ny utgåve.
Santaolallas hovudinstrument er ronroco, ein variant av det luttliknande instrumentet charango som urfolket i Andes utvikla etter at kolonistane kom med strengeinstrumenta sine. Dei fengjande vandremotiva i The Last of Us-lydsporet er framførte med ofseleg varleik på roncoco og andre strengeinstrument.
I spelet lyt spelaren «spele» akkordprogresjonar på kassegitar, og i oppussinga har liksomgitarane blitt vigd ein eigen modus. Her kan spelaren tafse i veg på handkontrollen sin og klunke av hjartans lyst med avgrensa handstillingar på virtuelle nylon- og stålstrengskassegitarar, banjo, elgitar med dårlege effektar og anna. Rett nok har Guitar Hero inspirert barn til å spele gitar i røynda, men dette blir fort gamalt.
Reell strengklimpring kan mane fram kolossale kjensler, og her har Santaolalla stålstrengkontroll, men i vår tid bør ein vere merksam på måten filmmusikk leier det umedvitne på. God musikk kan få sjølv dårlege skjermdrama til å verke djupe og til dømes narre oss til å tru at The Last of Us Part II, forfatta av ein israelsk-amerikanar oppvaksen på den okkuperte Vestbreidda, ikkje er tufta på overtydingar om at vi menneske er drivne av hat og hemnlyst, og at forsoning er umogeleg. Når det er folkemord på Gaza, er sidestillinga av stolt synagogeomvising og argument for drap på barn med framand religion ekstra ekkel. Musikken i seg sjølv er det ikkje noko gale med.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Filmmusikk
Gustavo Santaolalla, Naughty Dog:
The Last of Us Part II Remastered
Sony
Argentinske Gustavo Santaolalla står bak musikken i The Last of Us, både TV-serien frå i fjor og spelet frå 2013 som serien er basert på. Utgangspunktet for neste sesong er naturlegvis spelet The Last of Us Part II frå 2020, som nyleg kom ut i ny utgåve.
Santaolallas hovudinstrument er ronroco, ein variant av det luttliknande instrumentet charango som urfolket i Andes utvikla etter at kolonistane kom med strengeinstrumenta sine. Dei fengjande vandremotiva i The Last of Us-lydsporet er framførte med ofseleg varleik på roncoco og andre strengeinstrument.
I spelet lyt spelaren «spele» akkordprogresjonar på kassegitar, og i oppussinga har liksomgitarane blitt vigd ein eigen modus. Her kan spelaren tafse i veg på handkontrollen sin og klunke av hjartans lyst med avgrensa handstillingar på virtuelle nylon- og stålstrengskassegitarar, banjo, elgitar med dårlege effektar og anna. Rett nok har Guitar Hero inspirert barn til å spele gitar i røynda, men dette blir fort gamalt.
Reell strengklimpring kan mane fram kolossale kjensler, og her har Santaolalla stålstrengkontroll, men i vår tid bør ein vere merksam på måten filmmusikk leier det umedvitne på. God musikk kan få sjølv dårlege skjermdrama til å verke djupe og til dømes narre oss til å tru at The Last of Us Part II, forfatta av ein israelsk-amerikanar oppvaksen på den okkuperte Vestbreidda, ikkje er tufta på overtydingar om at vi menneske er drivne av hat og hemnlyst, og at forsoning er umogeleg. Når det er folkemord på Gaza, er sidestillinga av stolt synagogeomvising og argument for drap på barn med framand religion ekstra ekkel. Musikken i seg sjølv er det ikkje noko gale med.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Sofi Oksanen er av dei forfattarane som har fått flest prisar i Norden. Bøkene hennar er omsette til 46 språk. Biletet er frå bokmessa i Wien i 2022.
Foto: Nicola Montfort / Wikimedia Commons
Vald mot kvinner som våpen
Sofi Oksanen ønskte å skrive ei bok som er tilgjengeleg for vanlege lesarar, som kan lesast utan kart og utan at ein treng følgje krigsnyhenda dag for dag. At essayet Putins krig mot kvinner skulle bli så skremmande, såg ho ikkje heilt for seg.
Gjengkrim – ein varsla katastrofe
Det går knapt ein dag utan grove valdshendingar i Oslo. Bak står gjengar og mektige kriminelle nettverk som har vakse fram dei siste ti åra.
For Balázs Orbán, som er politisk rådgjevar for statsministeren, er jobben å halda fast ved dei langsiktige måla til regjeringa mellom alle dei mindre og større oppgåvene i kvardagen.
Foto frå heimesida til Orbán Balázs i regjeringa
Verda ifølgje Orbán
BUDAPEST: I ei ny bok fortel ideologen til Viktor Orbán korleis Ungarn vil utfordra den liberale verdsordninga. Weekendavisen har møtt han.
Studentar mot politi ved Columbia- universitetet 30. april, då Palestina- aktivist-leiren skulle rivast.
Foto: Caitlin Ochs / Reuters / NTB
Ekko frå sekstiåra
Demonstrasjonane mot Israel og Gaza-krigen på universitet i USA vekkjer til live minnet om studentoppstandane i seksti- og syttiåra.
Eit portrett av filosofen Germaine de Staël, ein sveitsisk filosof som levde og virka 17- og 1800-talet. Ho er ei av fleire kvinnelege filosofar som har fått meir merksemd dei siste åra, ikkje minst takka vere arbeidet til filosof Kristin Gjesdal.
Filosofiske forviklingar
Professor Tove Pettersen meiner filosofifaget har eit likestillingsproblem.
Papiravisa