Gamalt nytt på nytt
The Prodigy tråkkar opp sine eigne spor i utgåtte danseskor.
Elektronika
The
Prodigy:
No Tourists
Take Me To The Hospital / BMG
Den førre plata til det pønkete, britiske raveorkesteret The Prodigy, The Day Is My Enemy anno 2015, var eg sånn cirka høveleg nøgd med. No, når det sjuande albumet deira er ute, kan ein undre seg over om teknopionerane har gått heilt tom for idear i sitt tjueåttande år.
Plata byd frå første stund på høglydt, hardtslåande og dramatisk rockeravemusikk, slik ein kan vente seg frå The Prodigy. Men etter kvart blir det openbert at bandet her resirkulerer sin eigen stil på heller monotont vis. Til og med musikkvideoen til opningssporet «Need Some1» følgjer oppskrifta til mange av bandvideoane frå 90-åra, med ein stressa ung herremann i ein stressande situasjon og påfølgjande konsertsetting der eit band med standard rockebesetning mimar til The Prodigys elektroniske musikk, omgjeven av utagerande dansarar.
Gjennom plata tyggjer bandet drøv på eigne flosklar, og resultatet kjennest iskaldt og livlaust. Eg er framleis svak for mykje av musikken til The Prodigy, særleg den mest klassiske plata deira, Music For The Jilted Generation frå 1994, men på No Tourists er bandet negativt, aggressivt, inspirasjonslaust og sjellaust. Det kan tenkjast at festen der denne musikken vert spelt, er ein det er best å halde seg unna. Plata er trass alt utgjeven på eit plateselskap kalla Take Me To The Hospital.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronika
The
Prodigy:
No Tourists
Take Me To The Hospital / BMG
Den førre plata til det pønkete, britiske raveorkesteret The Prodigy, The Day Is My Enemy anno 2015, var eg sånn cirka høveleg nøgd med. No, når det sjuande albumet deira er ute, kan ein undre seg over om teknopionerane har gått heilt tom for idear i sitt tjueåttande år.
Plata byd frå første stund på høglydt, hardtslåande og dramatisk rockeravemusikk, slik ein kan vente seg frå The Prodigy. Men etter kvart blir det openbert at bandet her resirkulerer sin eigen stil på heller monotont vis. Til og med musikkvideoen til opningssporet «Need Some1» følgjer oppskrifta til mange av bandvideoane frå 90-åra, med ein stressa ung herremann i ein stressande situasjon og påfølgjande konsertsetting der eit band med standard rockebesetning mimar til The Prodigys elektroniske musikk, omgjeven av utagerande dansarar.
Gjennom plata tyggjer bandet drøv på eigne flosklar, og resultatet kjennest iskaldt og livlaust. Eg er framleis svak for mykje av musikken til The Prodigy, særleg den mest klassiske plata deira, Music For The Jilted Generation frå 1994, men på No Tourists er bandet negativt, aggressivt, inspirasjonslaust og sjellaust. Det kan tenkjast at festen der denne musikken vert spelt, er ein det er best å halde seg unna. Plata er trass alt utgjeven på eit plateselskap kalla Take Me To The Hospital.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Carl Reinecke (1824–1910) var Edvard Griegs lærar i Leipzig.
Nordisk tone
Carl Reineckes symfoni Håkon Jarl har kraftfull patos.
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.
Foto: Marcel Leliënhof
Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten
Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.
Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.
Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB
Pengegaloppen i ferjetoppen
Det står ei Norled-ferje her og ei Torghatten-ferje der – innstilte. Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.