Frelsar på florentinsk
Händels Messias kom til kontinentet takka vera ein engelsk lord.
Lord George Nassau Clavering (til venstre) syner fram eit Rafael-måleri i Uffizi-galleria i Firenze. Utsnitt av måleri (ca. 1775) av Johan Zoffani.
CD
Georg Friedrich Händel:
Il Messia. Florence Version 1768
Innsbrucker Festwochenorchester; dir.: Allesandro De Marchi. CPO 2024
Verknadshistoria til Georg Friedrich Händels (1685–1759) oratorium er eineståande, for dei står i ein ubroten framføringstradisjon frå dei blei komponerte og fram til i dag. Hjå andre barokkomponistar er det jo annleis. J.S. Bachs store kyrkjemusikkverk, til dømes, var gløymde i nesten hundre år før dei kom på konsertrepertoaret.
Spesielt interessant er verknadshistoria til Händels Messiah, HWV 56. Dette bibelske oratoriet, som blei urframført i Dublin i 1742, blei raskt til eit av dei oftast spelte korverka internasjonalt. Fyrsteframføringa på kontinentet kan me takka ein engelsk lord for. George Nassau Clavering, 3. jarl av Cowper (1738–1789), la i 1756 ut på den for hans stand obligatoriske grand tour gjennom Italia. Firenze skulle i utgangspunktet bli siste stopp på danningsreisa, noko det på sitt vis også blei. Han busette seg nemleg i byen, der han samla kunst og arrangerte konsertar og operaframføringar til sin døyande dag.
Il Messia
Lord Clavering formidla italienske kunstverk til kjøparar i heimlandet. Fleire av hans Rafael-målarstykke heng no i National Gallery i London. Men kulturformidlinga gjekk også andre vegen, for då han i 1768 fekk tak i eit partitur av Händels Messias, gav han ein lokal diktar i oppdrag å omsetja den engelske librettoen til italiensk, og ein komponist å tilpassa melodiane til italiensken.
Urpremieren, som fann stad i storhertugen av Toscanas residens Palazzo Pitti, var det engelskmennene kallar an instant hit. Il Messia av «Giorgio Federico Hendel», som dei skreiv namnet hans, blei dei neste åra framført årleg i Firenze og gjorde mellom anna stort inntrykk på den unge W.A. Mozart.
Italiensk gusto
Lord Claverings florentinske Messias ligg no føre i ei live-innspeling med Innsbruck-festivalens orkester. Den langsame innleiinga av ouverturen, som eigentleg er i fransk stil, blir her tolka med erkeitaliensk gusto, det vil seia i ekstra langsamt tempo og med virtuost utsmykka fiolinstemme. Det er morosamt å høyra den vidgjetne «Halleluja»-satsen (spor 14), der det bombastisk engelske «and he shall reign for ever and ever» er blitt til «e regnerà per sempre, e sempre».
Somt kling faktisk betre på italiensk enn på originalspråket. Det har å gjera med at Händel i enkelte satsar nytta musikk frå gamle verk, med melodiar som opphavleg var mynta på annan tekst. Spesielt i korsatsen «For unto us a child is born» («Ecco già nato un pargoletto», spor 7) høver den italienske gjendiktinga framifrå til den rytmiske strukturen i melodien.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
CD
Georg Friedrich Händel:
Il Messia. Florence Version 1768
Innsbrucker Festwochenorchester; dir.: Allesandro De Marchi. CPO 2024
Verknadshistoria til Georg Friedrich Händels (1685–1759) oratorium er eineståande, for dei står i ein ubroten framføringstradisjon frå dei blei komponerte og fram til i dag. Hjå andre barokkomponistar er det jo annleis. J.S. Bachs store kyrkjemusikkverk, til dømes, var gløymde i nesten hundre år før dei kom på konsertrepertoaret.
Spesielt interessant er verknadshistoria til Händels Messiah, HWV 56. Dette bibelske oratoriet, som blei urframført i Dublin i 1742, blei raskt til eit av dei oftast spelte korverka internasjonalt. Fyrsteframføringa på kontinentet kan me takka ein engelsk lord for. George Nassau Clavering, 3. jarl av Cowper (1738–1789), la i 1756 ut på den for hans stand obligatoriske grand tour gjennom Italia. Firenze skulle i utgangspunktet bli siste stopp på danningsreisa, noko det på sitt vis også blei. Han busette seg nemleg i byen, der han samla kunst og arrangerte konsertar og operaframføringar til sin døyande dag.
Il Messia
Lord Clavering formidla italienske kunstverk til kjøparar i heimlandet. Fleire av hans Rafael-målarstykke heng no i National Gallery i London. Men kulturformidlinga gjekk også andre vegen, for då han i 1768 fekk tak i eit partitur av Händels Messias, gav han ein lokal diktar i oppdrag å omsetja den engelske librettoen til italiensk, og ein komponist å tilpassa melodiane til italiensken.
Urpremieren, som fann stad i storhertugen av Toscanas residens Palazzo Pitti, var det engelskmennene kallar an instant hit. Il Messia av «Giorgio Federico Hendel», som dei skreiv namnet hans, blei dei neste åra framført årleg i Firenze og gjorde mellom anna stort inntrykk på den unge W.A. Mozart.
Italiensk gusto
Lord Claverings florentinske Messias ligg no føre i ei live-innspeling med Innsbruck-festivalens orkester. Den langsame innleiinga av ouverturen, som eigentleg er i fransk stil, blir her tolka med erkeitaliensk gusto, det vil seia i ekstra langsamt tempo og med virtuost utsmykka fiolinstemme. Det er morosamt å høyra den vidgjetne «Halleluja»-satsen (spor 14), der det bombastisk engelske «and he shall reign for ever and ever» er blitt til «e regnerà per sempre, e sempre».
Somt kling faktisk betre på italiensk enn på originalspråket. Det har å gjera med at Händel i enkelte satsar nytta musikk frå gamle verk, med melodiar som opphavleg var mynta på annan tekst. Spesielt i korsatsen «For unto us a child is born» («Ecco già nato un pargoletto», spor 7) høver den italienske gjendiktinga framifrå til den rytmiske strukturen i melodien.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Mmm, nam-nam? Tja, om scobyen ser litt rar ut, så vert den fermenterte tedrikken sett pris på av menneske verda over.
Foto via Wikimedia Commons
Fermentert te breier seg i butikkhyllene – til solide prisar.
Foto via Wikimedia Commons
«Hulda Garborg er ein av dei store, gløymde forfattarskapane i Noreg.»
Fuktmålaren syner at veggen er knuskturr. Er det truverdig?
Foto: Per Thorvaldsen
«Frykta er ein god læremeister. Eg sit no og les Byggforsk-artiklar om fukt for harde livet.»
Wako er Kjetil Mulelid, Simon Olderskog Albertsen, Bárdur Reinert Poulsen og Martin Myhre Olsen.
Foto: Eirik Havnes
Sprudlande samspel
Wako serverer ei heilakustisk jazzplate.
Sitrusmarinert kamskjel med estragon, lime og olivenolje.
Alle foto: Dagfinn Nordbø