Forunderleg parodipolka
Ei snurrig djupne oppstår i sidestillinga av lettbeinte, parodiske coverlåtar og tilsikta overdriven dramatisk filmmusikk.
Daniel Radcliffe i rolla som «Weird Al» Yankovic i filmen som er regissert av Eric Appel.
Foto frå filmen
Geek rock / filmmusikk
«Weird Al» Yankovic:
Weird: The Al Yankovic Story (OST)
Ear Booker / Legacy
Recordings
Den satiriske dokudramakomedien Weird: The Al Yankovic Story er laust basert på den amerikanske musikaren «Weird Al» Yankovics (f. 1959) liv og lagnad. Vi lærer om ambisjonen og drivkrafta til den unge musikaren, magisk og meisterleg spelt av Harry Potter (Daniel Radcliffe): å bli trekkspelvirtuos i ein «ekstremt spesifikk» musikksjanger som i store trekk går ut på å finne på nye tekstar til songar som alt eksisterer.
Det heile startar med ein lagnadstung moralpreike: «Livet er som ein parodi av favorittsongen din: Straks du trur du kan teksten: Overrasking! Du veit ingenting.» Ganske riktig: Her blir Knack-songen «My Sharona» til «My Balogna» (for høvet ein nyinnspelt versjon av Yankovics debutsingel frå 1979), Queens «Another One Bites the Dust» blir «Another One Rides the Bus», Madonnas «Like a Virgin», «Like a Surgeon», og – om ein tar kronologien i filmen for god fisk – Yankovics «Eat It» blei til Michael Jacksons «Beat It». «Now You Know» (ein kommentar til rulleteksten – og den nemnde introduksjonen) er derimot ein splitter ny, original Yankovic-komposisjon.
Opphavet til og utviklinga av ordet weird er samansett og har å gjere med det merkelege, artige, overnaturlege, trolske, ja, sjølve lagnaden: Urd, ei av dei tre nornene som spann lagnadstrådane ved røtene til Yggdrasil, verdstreet i norrøn mytologi, er blant dei etymologiske røtene til omgrepet, som har med vriding, endring og vrikking å gjere. Det er spinnvilt, innfløkt, såre enkelt – nett som musikken til «Weird Al». Som Einar Guldvog Staalesen så klokt sa i Mørkets opplevelser på P2: Humor er noko av det alvorlegaste som finst.
«Weird Al» speler på Folketeateret i Oslo i februar. Det har eg tenkt å få med meg.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, DJ, taskenspelar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Geek rock / filmmusikk
«Weird Al» Yankovic:
Weird: The Al Yankovic Story (OST)
Ear Booker / Legacy
Recordings
Den satiriske dokudramakomedien Weird: The Al Yankovic Story er laust basert på den amerikanske musikaren «Weird Al» Yankovics (f. 1959) liv og lagnad. Vi lærer om ambisjonen og drivkrafta til den unge musikaren, magisk og meisterleg spelt av Harry Potter (Daniel Radcliffe): å bli trekkspelvirtuos i ein «ekstremt spesifikk» musikksjanger som i store trekk går ut på å finne på nye tekstar til songar som alt eksisterer.
Det heile startar med ein lagnadstung moralpreike: «Livet er som ein parodi av favorittsongen din: Straks du trur du kan teksten: Overrasking! Du veit ingenting.» Ganske riktig: Her blir Knack-songen «My Sharona» til «My Balogna» (for høvet ein nyinnspelt versjon av Yankovics debutsingel frå 1979), Queens «Another One Bites the Dust» blir «Another One Rides the Bus», Madonnas «Like a Virgin», «Like a Surgeon», og – om ein tar kronologien i filmen for god fisk – Yankovics «Eat It» blei til Michael Jacksons «Beat It». «Now You Know» (ein kommentar til rulleteksten – og den nemnde introduksjonen) er derimot ein splitter ny, original Yankovic-komposisjon.
Opphavet til og utviklinga av ordet weird er samansett og har å gjere med det merkelege, artige, overnaturlege, trolske, ja, sjølve lagnaden: Urd, ei av dei tre nornene som spann lagnadstrådane ved røtene til Yggdrasil, verdstreet i norrøn mytologi, er blant dei etymologiske røtene til omgrepet, som har med vriding, endring og vrikking å gjere. Det er spinnvilt, innfløkt, såre enkelt – nett som musikken til «Weird Al». Som Einar Guldvog Staalesen så klokt sa i Mørkets opplevelser på P2: Humor er noko av det alvorlegaste som finst.
«Weird Al» speler på Folketeateret i Oslo i februar. Det har eg tenkt å få med meg.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, DJ, taskenspelar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.
Foto: Marcel Leliënhof
Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten
Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.
Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.
Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB
Pengegaloppen i ferjetoppen
Det står ei Norled-ferje her og ei Torghatten-ferje der – innstilte. Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»
Papiravisa