Konsert

J.S. Bach:

Kantatar

Gaechinger Cantoray; dir.: Hans-Christoph Rademann. Nikolaikirche Leipzig, fredag 9. juni

Titlane på verka som blei spelte i Nikolaikyrkja, stod i maksimal kontrast til den lyse og lune fredagskvelden utanfor: Å æve, du toreord!, Eg arme menneske! Kven skal fri meg frå denne dødens lekam?, Ein forferdeleg ende riv dykk bort!. Desse stykka frå Bachs fyrste kantateårgang, som var valde ut og dirigerte av Hans-Christoph Rademann, blei framførte med gneistrande energi av fire solistar og Gaechinger Cantorey, som er koret og orkesteret til Bach-akademiet i Stuttgart.

Islandsk tenor

Typisk for desse kantatane er den teatralske tonen Bach eksperimenterte med i det fyrste året sitt som thomaskantor. Elegant som ein hoffdans, til dømes, er arien «Vergibt mir Jesus meine Sünden» (Tilgjev, Jesus, mine synder) frå Ich elender Mensch, wer wird mich Erlösen, BWV 48. Her gjorde den islandske tenoren Benedikt Kristjánsson ein god figur, sjølv om han openbert tredde inn på kort varsel på grunn av sjukdom i solistrekkja.

Mest dramatisk var O Ewig­keit, du Donnerwort, BWV 60, ein kantate Bach urframførte for tre hundre år sidan akkurat her i Nikolaikyrkja. (Slikt er det som bidreg til å gjera Bachfest Leipzig så spesiell.) Den er konsipert som dialog mellom dei allegoriske storleikane «Frykta» (alt) og «Håpet» (tenor) og opnar med bivrande strykarar og energisk kvitrande oboar, medan alten syng salmemelodien med lange notar, kontrastert av tenoren, som kommenterer det heile med snøgge koloraturar. Slike intrikate kombinasjonar av ulike musikalske teksturar framførte simultant er typisk for Bachs Leipzig-kantatar.

Småslark

Høgdepunktet var likevel det siste på programmet, Es reißet euch ein schrecklich Ende, BWV 90, der endetid og domedag er tema. Bassarien, som blei sungen med stor pondus av Tobias Berndt, har ei uvanleg virtuos trompetstemme. I det friske tempoet dirigenten Rademann la opp til, imponerte solotrompetisten desto meir.

Generelt verkar det som høgt tempo er typisk for Rademann, som var på sitt beste i dei stort dimensjonerte korsatsane. Det hende at eldhugen gjekk på kostnad av den tekniske presisjonen i orkesteret. Småslark førekom i samspelet mellom fiolinane til venstre for dirigenten og treblåsarane til høgre. Men slike små venleiksfeil øydela ikkje for ein fengjande kantatekveld.

Sjur Haga Bringeland

Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.