Attkjennande og meir variert
Koret til Berg på «Song for The Resilient» er aleine verdt pengane.
Ellen Brekken leier bandet med Espen Berg, Magnus Sefaniassen Eide og Magnus Bakken.
Foto: Julie Hrncirova
Jazz
A Tonic for The Troops:
Realm of Opportunities
Magnus Bakken, tenor- og sopransaks; Espen Berg, piano; Ellen Brekken, bass; Magnus Sefaniassen Eide, trommer. Odin
Også underteikna var begeistra då A Tonic for The Troops debuterte med Ambush tidleg i 2021. Bandet fekk ei mengd spelejobbar, og orkesterleiar Brekke har fått tid til å skriva fem nye låtar som er meir mangfaldige enn samlinga på debuten.
På både opningslåten «Realm of Opportunities» og avslutninga «A Cup of Ambition» fossar dei fram i kjent stil. Spesielt i tittellåten lagar Brekken og Sefaniassen Eide eit «vulkansk» underlag for Bakken og Berg. Særleg Bakken gneistrar på Brecker-maner. Den leikne avslutninga er utstillingsvindauge til solisten Brekken, men også Berg har her ein av sine beste solistiske strekk. Bandet osar av overskot i ein låt som er kjenneteikna av dei mange stopp/start-sekvensane.
«Jon» er ei hylling til trommelegenda Jon Christensen. Låten, gladlynt og vemodig på same tid, kunne ha vore ein del repertoaret til Keith Jarretts europeiske kvartett, sjølv om Bakken er nærare Dewey Redman enn Jan Garbarek i spelet sitt.
«Artic Waltz» er sjølve glansnummeret til Bakken. Han får høve til å snu og venda på låten med svært god respons frå Berg.
Solistisk er det likevel koret til Berg på den over tolv minuttar lange «Song for The Resilient» som tek kaka. Brekken har tileigna låten til hardt prøvde kvinner i Afghanistan og Irak. Berg og Brekken innleier, og Bakken presenterer temaet med ulike nyansar. Fire og eit halvt minutt ut i låten tek Berg over og spelar eit over fire minuttar langt kor som er det vakraste og mest velformulerte eg har høyrt på lenge. Ikkje berre følgjer ideane kvarandre naturleg og logisk, men han har ei heilskapleg form som imponerer. Han serverer Bakken, som inspirert tek det vidare, før han vender attende til det ettertenksame temaet. Ei vellukka andreplate!
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
A Tonic for The Troops:
Realm of Opportunities
Magnus Bakken, tenor- og sopransaks; Espen Berg, piano; Ellen Brekken, bass; Magnus Sefaniassen Eide, trommer. Odin
Også underteikna var begeistra då A Tonic for The Troops debuterte med Ambush tidleg i 2021. Bandet fekk ei mengd spelejobbar, og orkesterleiar Brekke har fått tid til å skriva fem nye låtar som er meir mangfaldige enn samlinga på debuten.
På både opningslåten «Realm of Opportunities» og avslutninga «A Cup of Ambition» fossar dei fram i kjent stil. Spesielt i tittellåten lagar Brekken og Sefaniassen Eide eit «vulkansk» underlag for Bakken og Berg. Særleg Bakken gneistrar på Brecker-maner. Den leikne avslutninga er utstillingsvindauge til solisten Brekken, men også Berg har her ein av sine beste solistiske strekk. Bandet osar av overskot i ein låt som er kjenneteikna av dei mange stopp/start-sekvensane.
«Jon» er ei hylling til trommelegenda Jon Christensen. Låten, gladlynt og vemodig på same tid, kunne ha vore ein del repertoaret til Keith Jarretts europeiske kvartett, sjølv om Bakken er nærare Dewey Redman enn Jan Garbarek i spelet sitt.
«Artic Waltz» er sjølve glansnummeret til Bakken. Han får høve til å snu og venda på låten med svært god respons frå Berg.
Solistisk er det likevel koret til Berg på den over tolv minuttar lange «Song for The Resilient» som tek kaka. Brekken har tileigna låten til hardt prøvde kvinner i Afghanistan og Irak. Berg og Brekken innleier, og Bakken presenterer temaet med ulike nyansar. Fire og eit halvt minutt ut i låten tek Berg over og spelar eit over fire minuttar langt kor som er det vakraste og mest velformulerte eg har høyrt på lenge. Ikkje berre følgjer ideane kvarandre naturleg og logisk, men han har ei heilskapleg form som imponerer. Han serverer Bakken, som inspirert tek det vidare, før han vender attende til det ettertenksame temaet. Ei vellukka andreplate!
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Abid Raja er advokat og Venstre- politikar.
Foto: Lina Hindrum
Det trugande utanforskapet
På sitt beste er Vår ære og vår frykt historia om ei integrering på retur og ei kraftig åtvaring om kva som kan skje som følgje av det.
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Papiravisa