JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

MusikkMeldingar

Arkivet: Tommy McLain

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
1549
20220916
1549
20220916

Av og til har desse comebackhistoriene ein eigen sjarm, særleg når ei tilbakevending ikkje skjer med jamne, strategiske mellomrom, eller av reint økonomiske årsaker. Skal ein komme tilbake, må ein nesten først vere borte. Og det var saktens Tommy McLain (f. 1940), som nyleg gav ut I Ran Down Every Dream, den første verkelege plateutgivinga frå den kanten på meir enn førti år (sidan Backwoods Bayou Adventure, 1979). Kanskje finst det lesarar som kjenner McLains eine hit, «Sweet Dreams» (1966)?

Det er vel ein klisjé, men det er noko heilt eige når lyden av levt liv er til å høyre i ei røyst. For denne lyttaren er det nett avgrensingane i McLains register som gir vokalen særpreg, for berre McLain høyrest heilt ut som McLain, for å parafrasere eit ordtak eit plateselskap ein gong laga om Bob Dylan.

Skal du ha eit godt døme på kva eg meiner, treng du ikkje meir enn dei første par minutta av det fine opningssporet på denne nye plata, «No Tomorrows Now», der også Steve Riley er med på eit trekkspel som tek oss med til McLains heimdelstat Louisiana, og minner oss på artistens forankring i det som gjerne vert kalla «swamp pop».

Det er også litt av ein gjeng som er med og gjestar McLain på I Ran Down Every Dream. I tittelsporet dukkar ein umiskjenneleg Elvis Costello opp – og tek akkurat nok plass. Så dukkar dei opp, som perler på ei snor, i spor etter spor: Ed Harcourt, Augie Meyers, Ivan Neville, Van Dyke Parks – for å nemne nokre. Men tvil ikkje: I Ran Down Every Dream er verkeleg McLains album.

Øyvind Vågnes

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Av og til har desse comebackhistoriene ein eigen sjarm, særleg når ei tilbakevending ikkje skjer med jamne, strategiske mellomrom, eller av reint økonomiske årsaker. Skal ein komme tilbake, må ein nesten først vere borte. Og det var saktens Tommy McLain (f. 1940), som nyleg gav ut I Ran Down Every Dream, den første verkelege plateutgivinga frå den kanten på meir enn førti år (sidan Backwoods Bayou Adventure, 1979). Kanskje finst det lesarar som kjenner McLains eine hit, «Sweet Dreams» (1966)?

Det er vel ein klisjé, men det er noko heilt eige når lyden av levt liv er til å høyre i ei røyst. For denne lyttaren er det nett avgrensingane i McLains register som gir vokalen særpreg, for berre McLain høyrest heilt ut som McLain, for å parafrasere eit ordtak eit plateselskap ein gong laga om Bob Dylan.

Skal du ha eit godt døme på kva eg meiner, treng du ikkje meir enn dei første par minutta av det fine opningssporet på denne nye plata, «No Tomorrows Now», der også Steve Riley er med på eit trekkspel som tek oss med til McLains heimdelstat Louisiana, og minner oss på artistens forankring i det som gjerne vert kalla «swamp pop».

Det er også litt av ein gjeng som er med og gjestar McLain på I Ran Down Every Dream. I tittelsporet dukkar ein umiskjenneleg Elvis Costello opp – og tek akkurat nok plass. Så dukkar dei opp, som perler på ei snor, i spor etter spor: Ed Harcourt, Augie Meyers, Ivan Neville, Van Dyke Parks – for å nemne nokre. Men tvil ikkje: I Ran Down Every Dream er verkeleg McLains album.

Øyvind Vågnes

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Foto: Frederik Ringnes / NTB

Samfunn
Per Anders Todal

Husforsikring i hardt vêr

Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

Ordskifte
PerVaglum

Vestre må avslutte konflikter og beklage

«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»

Teikning: May Linn Clement

KommentarSamfunn
Halvor Tjønn

Tid for realitetsorientering

Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt
Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis