Arkivet: Tom Petty
Vi er komne til den tida på året då ein del folk er på heimveg, og har du nokre timar reise føre deg – ikkje minst på motorvegen – og kan like Tom Petty, vil eg føreslå den omfangsrike konsertboksen som kom ut for litt sidan, som følgje i høyretelefonane eller på stereoen. Live at the Fillmore 1997 utgjer ei speleliste på vel fire timar med opptak frå the Fillmore i San Francisco, dit Petty sjølvsagt hadde med seg The Heartbreakers.
Med 72 spor spenner utgivinga ganske breitt og dokumenterer kor framifrå eit band Petty var heldig nok til å spele med – ikkje minst er det ein fryd å høyre Mike Campbell på gitar og Benmont Tench på tangentar igjen på desse songane.
Og dei som meiner dei har høyrt nok konsertopptak med denne gjengen, skal vite at dette er spesielt – det dokumenterer ei konsertrekkje der dei varierte setlista frå kveld til kveld, med nye arrangement og ei heil rekkje tolkingar av likt og ulikt, i tillegg til å invitere fleire gjester med seg på scenen.
På eit tidspunkt seier Petty til publikum: «We all feel this might be the highpoint of our time together as a group.» Konkurransen er hard, men eg skal ikkje protestere.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Vi er komne til den tida på året då ein del folk er på heimveg, og har du nokre timar reise føre deg – ikkje minst på motorvegen – og kan like Tom Petty, vil eg føreslå den omfangsrike konsertboksen som kom ut for litt sidan, som følgje i høyretelefonane eller på stereoen. Live at the Fillmore 1997 utgjer ei speleliste på vel fire timar med opptak frå the Fillmore i San Francisco, dit Petty sjølvsagt hadde med seg The Heartbreakers.
Med 72 spor spenner utgivinga ganske breitt og dokumenterer kor framifrå eit band Petty var heldig nok til å spele med – ikkje minst er det ein fryd å høyre Mike Campbell på gitar og Benmont Tench på tangentar igjen på desse songane.
Og dei som meiner dei har høyrt nok konsertopptak med denne gjengen, skal vite at dette er spesielt – det dokumenterer ei konsertrekkje der dei varierte setlista frå kveld til kveld, med nye arrangement og ei heil rekkje tolkingar av likt og ulikt, i tillegg til å invitere fleire gjester med seg på scenen.
På eit tidspunkt seier Petty til publikum: «We all feel this might be the highpoint of our time together as a group.» Konkurransen er hard, men eg skal ikkje protestere.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Frå rettsoppgjeret i Trondheim etter krigen. Henry Rinnan på veg inn i tinghuset i Trondheim 30. april 1946.
Foto: NTB
Rett i fella
Nikolaj Frobenius tar seg altfor godt til rette i kjeldematerialet. Rinnan-romanen hans er både problematisk og uinteressant.