Arkivet: Ry Cooder og Taj Mahal
Det er ikkje noko å seie på stemninga når Ry Cooder og Taj Mahal lagar plate saman for første gong på snart 60 år, for meir enn noko anna er det speleglede (og livsglede) som pregar Get On Board: The Songs Of Sonny Terry & Brownie McGhee (Nonesuch), som er ute i dag.
Midt i 1960-åra var Mahal, som fyller 80 år i midten av mai, og Cooder, som vart 75 for litt sidan, begge på veg opp og fram i Rising Sons, men den eine plata dei fekk laga saman i 1965, før dei gjekk kvar til sitt, kom først ut i 1992.
Begge syng og spelar gitarar, og i tillegg hentar Cooder fram både banjo og mandolin, medan Mahal spelar munnspel og piano, og det er sonen til Cooder, Joachim, som stiller på trommer og bass.
Tett, nært og intimt, med andre ord, i det som også framstår som eit formidlingsprosjekt, sidan dei gamle karane altså har valt å tolke duoen Sonny Terry (1911–1986) og Brownie McGhee (1915–1996) på dette albumet.
Skal du prøve ein smakebit, tilrår eg den herleg rufsete tolkinga av «Deep Sea Diver», der ein inspirert Mahal har sett seg ved tangentane: Denne bør få smilet på plass hos nokon kvar.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det er ikkje noko å seie på stemninga når Ry Cooder og Taj Mahal lagar plate saman for første gong på snart 60 år, for meir enn noko anna er det speleglede (og livsglede) som pregar Get On Board: The Songs Of Sonny Terry & Brownie McGhee (Nonesuch), som er ute i dag.
Midt i 1960-åra var Mahal, som fyller 80 år i midten av mai, og Cooder, som vart 75 for litt sidan, begge på veg opp og fram i Rising Sons, men den eine plata dei fekk laga saman i 1965, før dei gjekk kvar til sitt, kom først ut i 1992.
Begge syng og spelar gitarar, og i tillegg hentar Cooder fram både banjo og mandolin, medan Mahal spelar munnspel og piano, og det er sonen til Cooder, Joachim, som stiller på trommer og bass.
Tett, nært og intimt, med andre ord, i det som også framstår som eit formidlingsprosjekt, sidan dei gamle karane altså har valt å tolke duoen Sonny Terry (1911–1986) og Brownie McGhee (1915–1996) på dette albumet.
Skal du prøve ein smakebit, tilrår eg den herleg rufsete tolkinga av «Deep Sea Diver», der ein inspirert Mahal har sett seg ved tangentane: Denne bør få smilet på plass hos nokon kvar.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.