Mellom rockebanda eg har følgt, og med vemod sett løyse seg opp, har R.E.M. ein sentral plass – rett som det er tek eg meg i å sakne forventningane om ny musikk frå den kanten.

Då kan ein jo alltids finne vegen til det som finst, og frå tid til anna aukar det også på, som no, når den omfangsrike boksen R.E.M. at the BBC – ei samling konsertopptak gjort for kringkastaren i tidsrommet 1984–2008 – er her.

Eg har brukt samlinga som jukeboks nokre kveldar, og hoppa hit og dit, og det er saktens nok å glede seg over, sjølv om lydkvaliteten varierer kraftig. Snart 450 minutt har det vorte plass til, med nedslagspunkt i vidt ulike fasar av R.E.M.s rikhaldige liv. Kvifor ikkje? Lytte kan ein gjere over tid.

Opptaka er ikkje fordelte kronologisk utover R.E.M. at the BBC, om du no nærmar deg dette materialet som filer eller CD-plater. Songane riv seg laus frå platene dei høyrer heime på, og finn seg til rette side om side med kvarandre i nye konstellasjonar. Når ein no ser tilbake på diskografien med noko avstand, er det difor først og fremst den jamne låtkvaliteten og den sterke kontinuiteten som er mest påfallande.

Øyvind Vågnes