Arkivet: Nick Cave på kne
Nick Cave på scena.
Skjermdump
Denne vinteren har eg gått rundt og lytta til lydbokutgåva av Faith, Hope and Carnage (2022), den lange samtalen Nick Cave har gitt ut i bokform saman med Seán O’Hagan, der dei to sit i eit studio og «rekonstruerer» det som vart sagt mellom dei i ei rekkje møte som fann stad under pandemien. Eg trudde eg visste kva for utgiving dette var, men ein kamerat tipsa meg om at det skjulte seg noko heilt uvanleg i utvekslinga mellom artisten og forfattaren – djupe innsikter og til og med livsvisdom. Han hadde rett.
Boka fortener ein skikkeleg tekst, men her er det berre eit lite sidespor eg vil løfte fram. Pandemifast og utan sjanse til å stå på ein scene uroar Cave seg for korleis det skal gå når han etter lang tids pause går ned på kne framføre publikum, ikkje minst no når han dreg på åra. «I haven’t done a full knee drop for two years», seier han og legg til: «The knee drop feels like a matter of professional honour. I love a good knee drop. It’s the most beautiful of all on stage moves.»
Cave ramsar opp det ein kan kalle, vel... ikoniske døme? James Brown, Patti Smith, Al Green, Jim Morrison og min eigen favoritt: Elvis Presley. Det er fredag, og du kjære lesar, vert oppmoda til å kåre din eigen topp tre, i ditt stille sinn. Som Cave seier, slik berre han kan: «It’s a beautiful, sacred act, to fall to your knees and howl your heart into the microphone.»
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Denne vinteren har eg gått rundt og lytta til lydbokutgåva av Faith, Hope and Carnage (2022), den lange samtalen Nick Cave har gitt ut i bokform saman med Seán O’Hagan, der dei to sit i eit studio og «rekonstruerer» det som vart sagt mellom dei i ei rekkje møte som fann stad under pandemien. Eg trudde eg visste kva for utgiving dette var, men ein kamerat tipsa meg om at det skjulte seg noko heilt uvanleg i utvekslinga mellom artisten og forfattaren – djupe innsikter og til og med livsvisdom. Han hadde rett.
Boka fortener ein skikkeleg tekst, men her er det berre eit lite sidespor eg vil løfte fram. Pandemifast og utan sjanse til å stå på ein scene uroar Cave seg for korleis det skal gå når han etter lang tids pause går ned på kne framføre publikum, ikkje minst no når han dreg på åra. «I haven’t done a full knee drop for two years», seier han og legg til: «The knee drop feels like a matter of professional honour. I love a good knee drop. It’s the most beautiful of all on stage moves.»
Cave ramsar opp det ein kan kalle, vel... ikoniske døme? James Brown, Patti Smith, Al Green, Jim Morrison og min eigen favoritt: Elvis Presley. Det er fredag, og du kjære lesar, vert oppmoda til å kåre din eigen topp tre, i ditt stille sinn. Som Cave seier, slik berre han kan: «It’s a beautiful, sacred act, to fall to your knees and howl your heart into the microphone.»
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Cecilie Grundt med Vigleik Storaas, David Andersson og Fredrik Villmow.
Foto: Sigbjørn Berven
Solide røter
Cecilie Grundt har sett saman eit lojalt lyttande band.
Eivind Trædal har sete i Oslo bystyre for MDG sidan 2015. I vår kom det fram at han stiller seg til disposisjon for stortingslista til MDG.
Foto: Cappelen Damm
Den tunge kampen mot bileufori
Eivind Trædal viser fram politikkens fallitt på transportfeltet i boka På ville veier.
Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.
Foto: Jim Watson / AFP / NTB
Trump ord for ord
Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.
Una og Diddi er to storforelska studentar som må halde forholdet skjult, fordi Diddi alt har ein kjærast.
Foto: Arthaus
Gjennombrotet
Elín Hall herjar i dette vakre, velskrivne dramaet av Rúnar Rúnarsson.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.