Arkivet: Loudon Wainwright III
Loudon Wainwright III feirar Grammy-prisen han fekk i 2010.
foto: Mark J. Terrill / AP / NTB scanpix
Kvar gong eg tenkjer på Loudon Wainwright III, ser eg føre meg andletet hans idet det strammar seg i ein grimase, slik det gjorde då han mobiliserte muskulaturen i toppetasjen for verkeleg å artikulerte sine eigne ord tydeleg på scenen ein kveld på Garage i Bergen for mange år sidan. Han togg liksom på kvar einaste staving i munnhola – det var litt av eit syn.
Loudon har vorte 72 år, og det er nok mange fleire som veit kven sonen Rufus eller dottera Martha er, men ein kjem likevel ikkje unna det faktumet at gamlefar er ein framifrå låtskrivar.
Dette er ikkje minst tydeleg på Years in the Making, ei samling på 42 songar som no er ute. Her er det mangt av godteri for trufaste lyttarar: demoar, turar innom radioen, konsertopptak herfrå og derfrå og eit og anna spor som ikkje kom med på plata i siste runde.
Du kan sjølvsagt strøyme alt dette gjennom høgtalaren, men då får du ikkje det seksti sider lange heftet som følgjer CD-boksen – ei samansetjing av bilete og tekst som gjer utgivinga til ein aldri så liten sjølvbiografi, på sitt eige vis.
Loudon er sår, utleverande, sjølvironisk og giftig frekk om kvarandre, men keisamt vert det sjeldan. Eg lyttar og ler, med min eigen grimase, medan han syng om eit magesår i «Ulcer» – kven andre kunne ha laga ein slik song?
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kvar gong eg tenkjer på Loudon Wainwright III, ser eg føre meg andletet hans idet det strammar seg i ein grimase, slik det gjorde då han mobiliserte muskulaturen i toppetasjen for verkeleg å artikulerte sine eigne ord tydeleg på scenen ein kveld på Garage i Bergen for mange år sidan. Han togg liksom på kvar einaste staving i munnhola – det var litt av eit syn.
Loudon har vorte 72 år, og det er nok mange fleire som veit kven sonen Rufus eller dottera Martha er, men ein kjem likevel ikkje unna det faktumet at gamlefar er ein framifrå låtskrivar.
Dette er ikkje minst tydeleg på Years in the Making, ei samling på 42 songar som no er ute. Her er det mangt av godteri for trufaste lyttarar: demoar, turar innom radioen, konsertopptak herfrå og derfrå og eit og anna spor som ikkje kom med på plata i siste runde.
Du kan sjølvsagt strøyme alt dette gjennom høgtalaren, men då får du ikkje det seksti sider lange heftet som følgjer CD-boksen – ei samansetjing av bilete og tekst som gjer utgivinga til ein aldri så liten sjølvbiografi, på sitt eige vis.
Loudon er sår, utleverande, sjølvironisk og giftig frekk om kvarandre, men keisamt vert det sjeldan. Eg lyttar og ler, med min eigen grimase, medan han syng om eit magesår i «Ulcer» – kven andre kunne ha laga ein slik song?
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE
Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.
Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.
Foto: Ymer Media
At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.