Arkivet: Fleire karantenesongar
Vi spanderte nokre ord på Songs From Quarantine då utgivinga kom tidlegare i år, og no har Rodney Crowell fått med seg eit knippe artistar til ein oppfølgjar, Songs From Quarantine Vol. 2, der inntektene nok ein gong går til Music Health Alliance.
Fjorten spor har det vorte, med rimeleg bra variasjon: Artistlista rommar Guy Clark, Sheryl Crow, Willie Nelson og John Daly, Ringo Starr, Shelby Lynne, Allison Moorer, Cory Chisel, William Bell, John Paul White, Mary Gauthier, Beth Nielsen Chapman, Vince Gill, Molly Tuttle og Crowell sjølv. Ganske tett med tilårskomne folk, med andre ord, men så er det også stas med så mange veterantrubadurar av dette kaliberet på eitt og same album.
Eg er glad for å høyre Clark framføre «Step Inside this House», som visstnok skal vere den første songen han skreiv, i 1966, då med tittelen «Step Inside My House», ein låt som har vore framført av mange artistar opp gjennom, utan at komponisten sjølv heilt har slått seg til ro med at songen har komme seg forbi det skisseaktige. Somme vil nok ha høyrt versjonen som vart tittelsporet på Lyle Lovetts Step Inside This House (1998), og dermed vite at det er ein fin låt.
Gauthiers nye «About Time» er nydeleg, Cory Chisel har funne vegen til Chris Isaaks klassiske «Wicked Game», og det er jo uråd ikkje å trekkje på smilebandet når Ringo Starr trakkar i gang femtitalsklassikaren «See You Later Alligator». Sjølv stiller Crowell med ein lett, stumpande sak som passar godt til neste biltur, «Heavenly Day», der Wendy Moten, John Oates og Chely Wright er med og korar. Utgivinga er å finne på bandcamp.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Vi spanderte nokre ord på Songs From Quarantine då utgivinga kom tidlegare i år, og no har Rodney Crowell fått med seg eit knippe artistar til ein oppfølgjar, Songs From Quarantine Vol. 2, der inntektene nok ein gong går til Music Health Alliance.
Fjorten spor har det vorte, med rimeleg bra variasjon: Artistlista rommar Guy Clark, Sheryl Crow, Willie Nelson og John Daly, Ringo Starr, Shelby Lynne, Allison Moorer, Cory Chisel, William Bell, John Paul White, Mary Gauthier, Beth Nielsen Chapman, Vince Gill, Molly Tuttle og Crowell sjølv. Ganske tett med tilårskomne folk, med andre ord, men så er det også stas med så mange veterantrubadurar av dette kaliberet på eitt og same album.
Eg er glad for å høyre Clark framføre «Step Inside this House», som visstnok skal vere den første songen han skreiv, i 1966, då med tittelen «Step Inside My House», ein låt som har vore framført av mange artistar opp gjennom, utan at komponisten sjølv heilt har slått seg til ro med at songen har komme seg forbi det skisseaktige. Somme vil nok ha høyrt versjonen som vart tittelsporet på Lyle Lovetts Step Inside This House (1998), og dermed vite at det er ein fin låt.
Gauthiers nye «About Time» er nydeleg, Cory Chisel har funne vegen til Chris Isaaks klassiske «Wicked Game», og det er jo uråd ikkje å trekkje på smilebandet når Ringo Starr trakkar i gang femtitalsklassikaren «See You Later Alligator». Sjølv stiller Crowell med ein lett, stumpande sak som passar godt til neste biltur, «Heavenly Day», der Wendy Moten, John Oates og Chely Wright er med og korar. Utgivinga er å finne på bandcamp.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
Teikning: May Linn Clement
«Me har ikkje grunnlag for å seia at bokmålsbrukarar har kvassare penn enn andre, men nokre av dei evnar å kløyva kvass i to.»
Gjennom Hitlers progagandaminister Joseph Goebbels får vi eit innblikk i sanninga bak Nazi-Tysklands propagandamaskin.
Foto: Another World Entertainment
Propaganda på agendaen
Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.