Antikapitalistisk estetikk
Roraima er eit vakkert og tankevekkjande oppgjer med vekstfilosofien i kapitalismen.
Tingingsverket som vart framført på musikkfestivalen Oslo World i oktober 2020, er no kome ut som album.
Foto: Sigurdhole.no
Jazz
Sigurd Hole:
Roraima
Trygve Seim, saksofonar; Håkon Aase, fiolin; Helga Myhr, hardingfele og vokal; Tanja Orning, cello; Frode Haltli, akkordeon; Sigurd Hole, bass; Per Oddvar Johansen, perkusjon. Elvesang
Ingen lagar CD-ar som Sigurd Hole. Då er det ikkje berre tale om musikken. Både den doble Lys/mørke frå 2020 og årets Roraima inneheld på kvart sitt vis ikkje berre spanande musikk, men omslaga er så til minste detalj gjennomarbeidde og gjev platene ein tilleggsdimensjon som ein saknar hjå det store fleirtalet av utgjevingar.
Roraima er eit tingingsverk til Oslo World 2020, og premieren var i Kulturkirken Jakob 29. oktober. Musikken på plata er henta frå denne konserten. Verket har fått tittel etter platåfjellet som ligg i grenseområdet mellom Brasil, Guyana og Venezuela, men musikken prøver på stillfarande vis å vekkja oss og opna augo våre for den økologiske katastrofen som er i ferd med å skje i det skogkledde slettelandet nedanfor fjellet – spesielt på brasiliansk side.
Hole siterer David Bowie i omslagsheftet: «Tomorrow belongs to those who can hear it coming.»
Verket er ein suite i 17 delar med sterkt varierande lengd. Hole blandar inn feltopptak av Bernie Krause og Stephen Vitiello. Krause bidreg med lydar frå regnskogen i Amazonas, og Vitiello har gjort opptak med ein yanomami-sjaman. Det er spesielt å lytta til at ensemblet improviserer til desse opptaka. Akkordeon og jaguar er ein fascinerande kombinasjon. Boka The Falling Sky: Words of A Yanomami Shaman av Davi Kopenawa og Bruce Albert har inspirert Hole og gjeve titlar til dei ulike komposisjonane. Dette er eit gjennomarbeidd konseptalbum, men Hole gjev ensemblet spelerom til å setja sitt preg på verket.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Sigurd Hole:
Roraima
Trygve Seim, saksofonar; Håkon Aase, fiolin; Helga Myhr, hardingfele og vokal; Tanja Orning, cello; Frode Haltli, akkordeon; Sigurd Hole, bass; Per Oddvar Johansen, perkusjon. Elvesang
Ingen lagar CD-ar som Sigurd Hole. Då er det ikkje berre tale om musikken. Både den doble Lys/mørke frå 2020 og årets Roraima inneheld på kvart sitt vis ikkje berre spanande musikk, men omslaga er så til minste detalj gjennomarbeidde og gjev platene ein tilleggsdimensjon som ein saknar hjå det store fleirtalet av utgjevingar.
Roraima er eit tingingsverk til Oslo World 2020, og premieren var i Kulturkirken Jakob 29. oktober. Musikken på plata er henta frå denne konserten. Verket har fått tittel etter platåfjellet som ligg i grenseområdet mellom Brasil, Guyana og Venezuela, men musikken prøver på stillfarande vis å vekkja oss og opna augo våre for den økologiske katastrofen som er i ferd med å skje i det skogkledde slettelandet nedanfor fjellet – spesielt på brasiliansk side.
Hole siterer David Bowie i omslagsheftet: «Tomorrow belongs to those who can hear it coming.»
Verket er ein suite i 17 delar med sterkt varierande lengd. Hole blandar inn feltopptak av Bernie Krause og Stephen Vitiello. Krause bidreg med lydar frå regnskogen i Amazonas, og Vitiello har gjort opptak med ein yanomami-sjaman. Det er spesielt å lytta til at ensemblet improviserer til desse opptaka. Akkordeon og jaguar er ein fascinerande kombinasjon. Boka The Falling Sky: Words of A Yanomami Shaman av Davi Kopenawa og Bruce Albert har inspirert Hole og gjeve titlar til dei ulike komposisjonane. Dette er eit gjennomarbeidd konseptalbum, men Hole gjev ensemblet spelerom til å setja sitt preg på verket.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
Papiravisa