20 i stil og innhald
Albumet Noriaki er ein triumf for det nøkterne.
Albumet vart spelt inn i Hov kyrkje. Frå venstre Jon Balke, Endre Ruset og Stian Omenås.
Foto: Sven Andréen
Jazz / Samtidsmusikk
Endre Ruset, Stian Omenås og Jon Balke:
Noriaki
Endre Ruset, opplesing; Stian Omenås, trompet, perkusjon, shrutiboks, glasbollar, klokkespel, m.m.; Jon Balke, piano. Nye Nor
Den japanske skihopparen Noriaki Kasai har truleg ei mengd uslåelege rekordar. Han har flest OL-, verdsmeisterskaps- og verdscupdeltakingar. Han har rekord som eldste deltakar og medaljevinnar også. På dei i alt 640 startane blei det rett nok berre eitt meisterskapsgull, skiflyging i Harrachov i 1992, men Noriaki Kasai er ei plate verd.
Diktsamlinga Noriaki av Ruset kom på Flamme Forlag i 2017, og seinare har Ruset og Omenås laga ein konsertversjon. I november i fjor fekk dei to med seg Balke og spelte inn plata i Hov kyrkje.
Alle dei 142 haikuliknande dikta har med namnet Noriaki. Dei aller fleste er augneblinksbilete knytte til naturen og gjerne ei årstid, som det høver seg eit haikudikt. Ruset følgjer Kasai gjennom den 34 år lange karrieren: «første snøfall/ Noriaki va°kner/ himmelen blomstrer» (andre strofe) og diktsamlinga sluttar med «av alle gule blader/ som faller mot snøen/ er Noriaki det vakreste».
Ruset les nøkternt. Lyttaren går ikkje glipp av ei einaste verselinje. Trykk og pausar er brukte med varsemd, men er likevel fint integrerte i dei musikalske omgjevnadene til Omenås og Balke. Det kjem av den lyttande musiseringa. Det nøkterne i deklamasjonen til Ruset har sitt motsvar i minimalismen til Omenås og Balke.
Musikken er improvisert, og berre unntaksvis strekkjer han seg over eit lengre intervall, som i del 11, der Balke spelar eit impresjonistisk stykke med shrutiboksen til Omenås som underlag. Her blir rollane bytte, og Ruset koplar seg på. Det er sjeldan dikt og musikk smeltar saman med så stor innsikt som her.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz / Samtidsmusikk
Endre Ruset, Stian Omenås og Jon Balke:
Noriaki
Endre Ruset, opplesing; Stian Omenås, trompet, perkusjon, shrutiboks, glasbollar, klokkespel, m.m.; Jon Balke, piano. Nye Nor
Den japanske skihopparen Noriaki Kasai har truleg ei mengd uslåelege rekordar. Han har flest OL-, verdsmeisterskaps- og verdscupdeltakingar. Han har rekord som eldste deltakar og medaljevinnar også. På dei i alt 640 startane blei det rett nok berre eitt meisterskapsgull, skiflyging i Harrachov i 1992, men Noriaki Kasai er ei plate verd.
Diktsamlinga Noriaki av Ruset kom på Flamme Forlag i 2017, og seinare har Ruset og Omenås laga ein konsertversjon. I november i fjor fekk dei to med seg Balke og spelte inn plata i Hov kyrkje.
Alle dei 142 haikuliknande dikta har med namnet Noriaki. Dei aller fleste er augneblinksbilete knytte til naturen og gjerne ei årstid, som det høver seg eit haikudikt. Ruset følgjer Kasai gjennom den 34 år lange karrieren: «første snøfall/ Noriaki va°kner/ himmelen blomstrer» (andre strofe) og diktsamlinga sluttar med «av alle gule blader/ som faller mot snøen/ er Noriaki det vakreste».
Ruset les nøkternt. Lyttaren går ikkje glipp av ei einaste verselinje. Trykk og pausar er brukte med varsemd, men er likevel fint integrerte i dei musikalske omgjevnadene til Omenås og Balke. Det kjem av den lyttande musiseringa. Det nøkterne i deklamasjonen til Ruset har sitt motsvar i minimalismen til Omenås og Balke.
Musikken er improvisert, og berre unntaksvis strekkjer han seg over eit lengre intervall, som i del 11, der Balke spelar eit impresjonistisk stykke med shrutiboksen til Omenås som underlag. Her blir rollane bytte, og Ruset koplar seg på. Det er sjeldan dikt og musikk smeltar saman med så stor innsikt som her.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Una og Diddi er to storforelska studentar som må halde forholdet skjult, fordi Diddi alt har ein kjærast.
Foto: Arthaus
Gjennombrotet
Elín Hall herjar i dette vakre, velskrivne dramaet av Rúnar Rúnarsson.
Greil Marcus er musikkskribent og kulturanalytikar.
Foto: Thierry Arditti / Courtesy of Yale University Press
Kvifor Marcus skriv
Den nye boka til Greil Marcus er ein kamuflert sjølvbiografi.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Erling Kittelsen er blant dei mest mangsidige av norske poetar, skriv Jan Erik Vold.
Rondanecupen på Otta er ei bridgetevling stinn av tradisjon.
Foto: Otta bridgeklubb
«Det finst bridgespelarar i kvar ein avkrok.»
Jill Stein på eit valkampmøte i Dearborn i Michigan 6. oktober. I vippestaten Michigan fryktar demokratane at Stein skal ta mange røyster frå Harris.
Foto: Rebecca Cook / Reuters / NTB
Stein kan velte lasset
Jill Stein, kandidaten til Dei grøne, er valjokeren demokratane gjerne skulle vore forutan.