JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Meldingar

Kjærleik under brennglaset

Døskelands prosadikt opnar for det lyriske og biletskapande.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Tora Sanden Døskeland debuterer med dikt om eit kjærleiksforhold i oppløysing.

Tora Sanden Døskeland debuterer med dikt om eit kjærleiksforhold i oppløysing.

Foto: Linn Heidi Stokkedal

Tora Sanden Døskeland debuterer med dikt om eit kjærleiksforhold i oppløysing.

Tora Sanden Døskeland debuterer med dikt om eit kjærleiksforhold i oppløysing.

Foto: Linn Heidi Stokkedal

2638
20180824
2638
20180824

Prosadikt

Tora Sanden Døskeland:

Behold meg

Forlaget Oktober 2018

Tora Sanden Døskelands debutarbeid Behold meg består av prosadikt som utviklar eit forteljande stoff: Eit kjærleiksforhold mellom ei ung kvinne og ein ung mann er på veg mot oppløysing og sorga som følgjer. Utover den nokså konvensjonelle forteljinga er prosadikta prega av ein sans for dei registrerande setningane som borar i detaljane. Tekstane til Døskeland kan zoome inn på ei fluge som kryp over eit lår, eller panorere seg over eit større utsnitt og slik danne meir samansette sjikt av handlingar og bilete.

Minnebilete

Det bedande imperativet i tittelen peikar på ønsket ei kvinne har om å verte romma av noko, og redsla for at nokon gir slepp på henne. Når forholdet til slutt endar, vert tekstane avløyste av minnebilete av faren og glimt frå barndommen. Kvinna verkar kanskje passiv og konturlaus fordi ho er avhengig av at ein annan person skal gi henne ei endeleg og avslutta form, men avhengnaden uttrykkjer òg ein eksistensiell dimensjon, at mennesket er skapt for å vere i lag med andre. Skildringa av eit akvarium som vert tømt, rissa frå ein scene i symjehallen eller råda om korleis få til ein vellukka podekvist, leverer ulike bilete på det å fyllast, av nærleik, eit vesentleg omgrep i kjærleiksvokabularet.

Ja, det handlar om kjensler, om nærleik og distanse, som vert reflektert på fiffig språkleg vis hos Døskeland. For sjølv om tekstoverflata verkar distansert, litt kald og fjern frå all patos, er nett denne avstanden naudsynleg, han gjer at underteksten vert ladd med ekstra trykk. «Ikke gi følelsene navn. Du finner dem opp på den måten», står det i ein tekst, som om det var eit råd forfattaren sjølv har nytta. For snarare enn å namngi kjensler, gir Døskeland dei rom og spelar dei ut også utanfor kjærleiksforholdet, plantar dei om, til dømes i fysiske prosessar i omgjevnadane.

Nærleik

Stort sett er ikkje kvaliteten på desse prosadikta avhengig av at dei blir lesne i samanheng. Fleire av tekstane står godt på eigne bein og hyser slåande enkeltformuleringar som bit seg fast i denne lesaren. Nett i spenningsfeltet mellom prosaen og diktet opnar boka til Døskeland opp for det lyriske og biletskapande på ein dvelande og langsam måte. Behold meg opnar for ei meir allmenn eksistensiell undring over kvar nærleik kan vere og kva det har å seie for mennesket.

Sindre Ekrheim

Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Prosadikt

Tora Sanden Døskeland:

Behold meg

Forlaget Oktober 2018

Tora Sanden Døskelands debutarbeid Behold meg består av prosadikt som utviklar eit forteljande stoff: Eit kjærleiksforhold mellom ei ung kvinne og ein ung mann er på veg mot oppløysing og sorga som følgjer. Utover den nokså konvensjonelle forteljinga er prosadikta prega av ein sans for dei registrerande setningane som borar i detaljane. Tekstane til Døskeland kan zoome inn på ei fluge som kryp over eit lår, eller panorere seg over eit større utsnitt og slik danne meir samansette sjikt av handlingar og bilete.

Minnebilete

Det bedande imperativet i tittelen peikar på ønsket ei kvinne har om å verte romma av noko, og redsla for at nokon gir slepp på henne. Når forholdet til slutt endar, vert tekstane avløyste av minnebilete av faren og glimt frå barndommen. Kvinna verkar kanskje passiv og konturlaus fordi ho er avhengig av at ein annan person skal gi henne ei endeleg og avslutta form, men avhengnaden uttrykkjer òg ein eksistensiell dimensjon, at mennesket er skapt for å vere i lag med andre. Skildringa av eit akvarium som vert tømt, rissa frå ein scene i symjehallen eller råda om korleis få til ein vellukka podekvist, leverer ulike bilete på det å fyllast, av nærleik, eit vesentleg omgrep i kjærleiksvokabularet.

Ja, det handlar om kjensler, om nærleik og distanse, som vert reflektert på fiffig språkleg vis hos Døskeland. For sjølv om tekstoverflata verkar distansert, litt kald og fjern frå all patos, er nett denne avstanden naudsynleg, han gjer at underteksten vert ladd med ekstra trykk. «Ikke gi følelsene navn. Du finner dem opp på den måten», står det i ein tekst, som om det var eit råd forfattaren sjølv har nytta. For snarare enn å namngi kjensler, gir Døskeland dei rom og spelar dei ut også utanfor kjærleiksforholdet, plantar dei om, til dømes i fysiske prosessar i omgjevnadane.

Nærleik

Stort sett er ikkje kvaliteten på desse prosadikta avhengig av at dei blir lesne i samanheng. Fleire av tekstane står godt på eigne bein og hyser slåande enkeltformuleringar som bit seg fast i denne lesaren. Nett i spenningsfeltet mellom prosaen og diktet opnar boka til Døskeland opp for det lyriske og biletskapande på ein dvelande og langsam måte. Behold meg opnar for ei meir allmenn eksistensiell undring over kvar nærleik kan vere og kva det har å seie for mennesket.

Sindre Ekrheim

Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.

Fleire av tekstane står godt på eigne bein og hyser slåande enkeltformuleringar som bit seg fast i denne lesaren.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Foto: Paal Audestad

BokMeldingar

Ho som får ting til å skje

I Jægtnes’ fantasifulle soge går fakta og fiksjon opp i ein medrivande heilskap.

Hilde Vesaas

Foto: Paal Audestad

BokMeldingar

Ho som får ting til å skje

I Jægtnes’ fantasifulle soge går fakta og fiksjon opp i ein medrivande heilskap.

Hilde Vesaas
Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis