Terningkast gjesp
Kven sa at klissete, opplagd kjærleik på film var daud?
Forfattaren Juliet Ashton (Lily James) vert invitert til bokklubben på Guernsey av grisebonden Dawsey (Huisman).
Foto: SF Norge
Romantisk komedie
Regi: Mike Newell
Guernsey forening for litteratur og potetskrellpai
Med: Lily James, Michiel Huisman, Katherine Parkinson
I London i 1946 går livet på det jamne for den kjente forfattaren Juliet Ashton (James). Då ho mottek eit fanbrev frå ein grisebonde (Huisman) frå Guernsey, vel ho vekk boksigneringar og amerikanaren ho er trulova med, for å besøka bokklubben på kanaløya.
Ope sinne
Eg prøver alltid å gå inn med eit ope sinn når eg ser filmar, utan å vera påverka av kva andre meiner, eller kven som har regissert (viss eg kan unngå det). Men altså, Guernsey forening for litteratur og potetskrellpai? Kjære vene. Det skal litt til for ikkje å vera skeptisk når dei har prøvd å vera artige, snurrige, søte og overleste alt i tittelen. Det er ein slik tittel som innbyr til å halda tekoppen med begge hender og flimra drøymande med augevippene, akkurat slik det viser seg at hovudrolleinnehavar Lily James kjem til å gjera. Alt er så ellevilt pittoresk, frå den smekre garderoben hennar til det latterleg idylliske småbysamfunnet som møter henne. For ikkje å snakka om den staute, vakre, barske 2018-moteriktige bondebrevvenen Dawsey. Men det er vel umogleg å velja ein enkel grisebonde når ho har fått ein diamantring av den rike, sjarmerande Mark, er det ikkje?
Nuvel, Newell
Regissør Mike Newell har filmar som Fire bryllup og en gravferd (1994) og Mona Lisa Smile (2003) på samvitet. Sånn sett har han eit stort publikum han ikkje vil skuffa. Då er det bra å køyra trygg oppskrift – masse sukker, masse tilsettingsstoff, masse kliss.
Det som er mest interessant, er krigshistoria – den tyske invasjonen, tyskartøser, minelagde strender – men Newell har gjort sitt beste for å ikkje la det vera for ubehageleg. Særleg ved å ha lett gjenkjennelege stereotypar med som den snerpete frøken Stimple, den likandes postmannen Eben, den sprø peparmøya Isolin og den skikkeleg fæle, lutrygga angivaren som alle hatar.
Noko å lika for mange, med andre ord. Noko å mislika når du er meg, med liknande ord.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Romantisk komedie
Regi: Mike Newell
Guernsey forening for litteratur og potetskrellpai
Med: Lily James, Michiel Huisman, Katherine Parkinson
I London i 1946 går livet på det jamne for den kjente forfattaren Juliet Ashton (James). Då ho mottek eit fanbrev frå ein grisebonde (Huisman) frå Guernsey, vel ho vekk boksigneringar og amerikanaren ho er trulova med, for å besøka bokklubben på kanaløya.
Ope sinne
Eg prøver alltid å gå inn med eit ope sinn når eg ser filmar, utan å vera påverka av kva andre meiner, eller kven som har regissert (viss eg kan unngå det). Men altså, Guernsey forening for litteratur og potetskrellpai? Kjære vene. Det skal litt til for ikkje å vera skeptisk når dei har prøvd å vera artige, snurrige, søte og overleste alt i tittelen. Det er ein slik tittel som innbyr til å halda tekoppen med begge hender og flimra drøymande med augevippene, akkurat slik det viser seg at hovudrolleinnehavar Lily James kjem til å gjera. Alt er så ellevilt pittoresk, frå den smekre garderoben hennar til det latterleg idylliske småbysamfunnet som møter henne. For ikkje å snakka om den staute, vakre, barske 2018-moteriktige bondebrevvenen Dawsey. Men det er vel umogleg å velja ein enkel grisebonde når ho har fått ein diamantring av den rike, sjarmerande Mark, er det ikkje?
Nuvel, Newell
Regissør Mike Newell har filmar som Fire bryllup og en gravferd (1994) og Mona Lisa Smile (2003) på samvitet. Sånn sett har han eit stort publikum han ikkje vil skuffa. Då er det bra å køyra trygg oppskrift – masse sukker, masse tilsettingsstoff, masse kliss.
Det som er mest interessant, er krigshistoria – den tyske invasjonen, tyskartøser, minelagde strender – men Newell har gjort sitt beste for å ikkje la det vera for ubehageleg. Særleg ved å ha lett gjenkjennelege stereotypar med som den snerpete frøken Stimple, den likandes postmannen Eben, den sprø peparmøya Isolin og den skikkeleg fæle, lutrygga angivaren som alle hatar.
Noko å lika for mange, med andre ord. Noko å mislika når du er meg, med liknande ord.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Rosa rullar av gris – men om skinka er ekte eller ikkje, er ikkje godt å seie ut frå eit bilete.
Foto: Pxhere.com
Kokt skinke
Ikkje eingong «ekte» er det det ein gong var.
Gunnhild Øyehaug har skrive bøker i mange sjangrar etter diktdebuten i 1998. Ho er også lærar ved Skrivekunstakademiet i Hordaland.
Foto: Helge Skodvin
Bulletinar frå ein medviten romanperson
Gunnhild Øyehaug skriv friskt og morosamt om draum og røynd i metaland.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.