Spansk stjernespenning
Storregissøren Asghar Farhadi frå Iran tek oppskrifta si til Spania med ein sterk thriller.
Penélope Cruz og Javier Bardem har hovudrollene i dramaet.
Foto: Norsk Filmdistribusjon
Thriller / drama
Regi: Asghar Farhadi
Men alle vet (Orig.tittel: Todos lo saben)
Med: Javier Bardem, Penélope Cruz, Ricardo Darín
Ukjende hender klipper i avissaker om ei forsvunnen jente, før vi får sjå ei stor, fargerik opningsscene der Laura (Cruz), den vesle sonen og tenåringsdottera Irene kjem til den spanske heimbyen sin, der alle kjenner alle. Folk er glade. Ein busslast med gjestar skal i same bryllaup som Laura. Vinbonden Paco (Bardem) er ein barndomsven som alle veit har ei historie med Laura. Festen er storslagen, med mykje vin og livleg livemusikk. Idyllen må sprekke, og regn er sjeldan eit godt teikn.
Dei mistenkte
Skodespelartruppen er stjernespekka. Når ein regissør som har vunne to Oscar, kjem til landet og skal ha to spanske skodespelarar, fell valet sjølvsagt på Javier Bardem og Penélope Cruz. Skal ein ha ein mann frå Argentina, står alltid Ricardo Darín til teneste. Alle er gode. Spesielt Bardem briljerer blant fleire kjende fjes. Rollegalleriet er komplett for sin sjanger med ein perifer, pensjonert Poirot-figur.
Det er kvalitet i alle ledd. Men alle vet har fleire umiskjennelege trekk frå regissør Asghar Farhadi. Han veit å skape stor spenning av familiedrama. Som i About Elly utløyser ei forsvinning full panikk. Som i Fortiden stikk gamle forhold djupt. Regissørstemma er sterk, men filmen lenar seg mot tradisjonell sjangerfilm. Men alle vet er både kidnappingskrim og klassisk whodunnit. Vendingane florerer, men stramt manus gjev truverd og leverer lønn for dei som bit seg merke i detaljar. Mistankar haglar. Alle skuler på alle. Folk lit knapt på sine næraste. Gamalt nag og nye pengeproblem driv dramaet.
Spanskesjuka
Farhadi har laga ein underhaldande spenningsfilm i eit fjernt land, men slik han plar, meistrar han å spegle problem knytte til sosial klasse og nasjonale økonomiske utfordringar i same slengen. Det moderne Spania har harde kår og opplever endra sosiale strukturar. Utvandring og innvandring er parallelle prosessar. Når tilliten raknar i tradisjonelle småsamfunn og familiar, minner det om den skjørt samansette staten som aldri i sanning har vore ein nasjon. Farhadi er framand, men han held på effektiv, sterk filmforteljing og sosial djupn i det som på overflata er ein solid spansk thriller.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Thriller / drama
Regi: Asghar Farhadi
Men alle vet (Orig.tittel: Todos lo saben)
Med: Javier Bardem, Penélope Cruz, Ricardo Darín
Ukjende hender klipper i avissaker om ei forsvunnen jente, før vi får sjå ei stor, fargerik opningsscene der Laura (Cruz), den vesle sonen og tenåringsdottera Irene kjem til den spanske heimbyen sin, der alle kjenner alle. Folk er glade. Ein busslast med gjestar skal i same bryllaup som Laura. Vinbonden Paco (Bardem) er ein barndomsven som alle veit har ei historie med Laura. Festen er storslagen, med mykje vin og livleg livemusikk. Idyllen må sprekke, og regn er sjeldan eit godt teikn.
Dei mistenkte
Skodespelartruppen er stjernespekka. Når ein regissør som har vunne to Oscar, kjem til landet og skal ha to spanske skodespelarar, fell valet sjølvsagt på Javier Bardem og Penélope Cruz. Skal ein ha ein mann frå Argentina, står alltid Ricardo Darín til teneste. Alle er gode. Spesielt Bardem briljerer blant fleire kjende fjes. Rollegalleriet er komplett for sin sjanger med ein perifer, pensjonert Poirot-figur.
Det er kvalitet i alle ledd. Men alle vet har fleire umiskjennelege trekk frå regissør Asghar Farhadi. Han veit å skape stor spenning av familiedrama. Som i About Elly utløyser ei forsvinning full panikk. Som i Fortiden stikk gamle forhold djupt. Regissørstemma er sterk, men filmen lenar seg mot tradisjonell sjangerfilm. Men alle vet er både kidnappingskrim og klassisk whodunnit. Vendingane florerer, men stramt manus gjev truverd og leverer lønn for dei som bit seg merke i detaljar. Mistankar haglar. Alle skuler på alle. Folk lit knapt på sine næraste. Gamalt nag og nye pengeproblem driv dramaet.
Spanskesjuka
Farhadi har laga ein underhaldande spenningsfilm i eit fjernt land, men slik han plar, meistrar han å spegle problem knytte til sosial klasse og nasjonale økonomiske utfordringar i same slengen. Det moderne Spania har harde kår og opplever endra sosiale strukturar. Utvandring og innvandring er parallelle prosessar. Når tilliten raknar i tradisjonelle småsamfunn og familiar, minner det om den skjørt samansette staten som aldri i sanning har vore ein nasjon. Farhadi er framand, men han held på effektiv, sterk filmforteljing og sosial djupn i det som på overflata er ein solid spansk thriller.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Gamalt nag og nye pengeproblem driv dramaet.
Fleire artiklar
Gunnhild Øyehaug har skrive bøker i mange sjangrar etter diktdebuten i 1998. Ho er også lærar ved Skrivekunstakademiet i Hordaland.
Foto: Helge Skodvin
Bulletinar frå ein medviten romanperson
Gunnhild Øyehaug skriv friskt og morosamt om draum og røynd i metaland.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.
I hamnebassenget om lag her lét Dia í Geil seg døype grytidleg ein kald oktobersøndag for snart 150 år sidan. Det var starten på vekkinga som gjorde Brø¿rasamkoman til eit livskraftig samfunn som framleis styrer mykje på Færøyane.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Om Gud og lausriving
Siste dag i oktober i 1880 lét Dia í Geil seg døype i hamnebassenget i Tórshavn, og etter det skulle Færøyane aldri bli det same.