Film
Søt psyke
Stjerna Golshifteh Farahani skin i tunisisk komedie med kvalitet og klisjear.
Psykologen Selma (Farahani) flyttar frå Frankrike til heimbyen Tunis. Der vil ho leve av yrket sitt, sjølv om onkelen seier dei har Gud for å skikke psyken, og frisøren seier at arabarane snakkar nok under saksa. Det blir fort kø hjå Selma. På divanen bortom portrettet av Freud legg folk fram problema sine, men den prektige politimannen Naim (Mastoura) skapar trøbbel når Selma ikkje har papira i orden.
Florlett Freud
Det er sjølve landet som får psykoanalyse i debuten til den tunisisk-franske regissøren Manele Labidi. Med lett tone tar filmen turen innom tunge tema. Her finn ein sosial kontroll, korrupsjon, salafisme, kjønnsroller og seigt byråkrati. Krøllar er for hushjelper og studium i Canada er klasse. Eit hovudtema er tilhøvet mellom Tunisia og kolonimakta Frankrike. Fordommar finst på fleire kantar. Ein må setje pris på ein komedie med skjellsord som «di postkoloniale blære».
Sjølv om ein ikkje slepp unna klisjear, maktar filmen å nyansere. Ein del av figurane er tullete overdrivne, slik det gjerne er i komediar med kommersiell appell. Selma og Naim er heldigvis spelt med sparsam mimikk. Majd Mastoura viser breidde etter den treffande tafatte hovudrolla i Min arabiske vår. Her er han ein heilstøypt kjekkas. Iranske Golshifteh Farahani er stabilt suveren. Stjernefaktoren hennar smittar figuren med avslappa magnetisme. Selma står for det intellektuelt franske i tradisjonstru Tunisia.
Kos i fokus
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
