Skrekkfilm

Regi: Lars Klevberg

Child’s Play

Med: Gabriel Bateman, Aubrey Plaza

Hollywood driv ombruk meir enn ein hardnakka hippie. Etter Child’s Play i 1988 er det laga ei mengd filmar om den blodtørstige dokka Chucky. I årets omstart får tretten år gamle Andy (Bateman) ei dokke av den ironiske mora (Plaza) med elendig jobb i leikebutikk. Guten er litt gamal for dokker, men einsam og teknologisk nyfiken. Klaging på katten og den kjipe kjærasten til mora får respons hjå Chucky.

Nei, Google

Premissen liknar originalen, men verdsbiletet er nytt. Undertrykte vietnamesiske arbeidarar set saman avansert teknologi til leiker, og alt i heim og samfunn heng saman i himmelen. Dokka gjev lett eit standardscenario for robotapokalypsefilm, som ei jente i filmen poengterer. Filmen frir til oss som synest det er skummelt med sjølvstyrte bilar, eller når folk seier «Hei, Google» og det blir ljos. Kunstig intelligens er vår tids våte draum og verste mareritt.

Ny sprut

Nyinnspelinga er meir brutal. Ungdommen kosar seg med The Texas Chainsaw Massacre 2 i eit klassisk frampeik. Splattertradisjonen er markert med. Blodspruten står. Fortid og nye dynamikkar er sameinte, men noko går likevel tapt. Kontrasten mellom blodbadet og uskulda til seksåringen i originalfilmen var frisk. Den nye dokka er som menneskeliknande robotar anno 2019, altså keitete, men mindre harmlause enn Titten Tei. Menneska fyller rollene sine godt. Aubrey Plaza er god som mor, og Brian Tyree Henry spelar nabo og politi perfekt. Han må få hovudroller no. Norske Lars Klevberg har regien, men med ferdigskrive manus og stort studiomaskineri er den kunstnariske rolla i relanseringa avgrensa. Han verkar passe Hollywood. Tida vil vise kvar han og robotane hamnar.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.