Livstreet
Ei einaste eik er til glede for store og små i røynda og på kino.
Dyreliv ved eiketreet.
Foto: Storytelling
Dokumentar / familiefilm / naturfilm
Regi: Michel Seydoux og Laurent Charbonnier
Eiketreet og dyrene som bor der (Orig.tit.: La chêne et ses habitants)
Med: nøttesnutebiller, ekorn, nøtteskriker
Kinofilm
I og rundt ei eik frå 1810 bur ei mengd vesen. Eiketreet og dyrene som bor der følgjer livet rundt det majestetiske treet i eit år, utan eit ord. Det byr på moro, spenning og eit vell av vakre og fasinerande nærbilete av livet i naturen.
Snutebilleboogie
Stjernene i det rike rollegalleriet er nøttesnutebiller, ekorn, småskogmus, nøtteskriker og villsvin. Mange av artane er kjende for eit norsk publikum, men vi er ikkje vane med å sjå dei slik på kino.
Det kryr av kjekke scener. Villsvin som klør seg på treet. Redde små mus i ein stor klump med øyra på stilk. Eg ler og smiler støtt. Farlege grevlingar, snokar og hønsehaukar skaper frykt, men i den harmlause familiefilmen bikkar jakta konsekvent i favør byttedyret.
Stilen er tilgjengeleg. Musikken spreier vekselvis lett tone og spenning. Innimellom tar ein song meir plass. Når Dean Martin syng «Sway» til bileta av nøttesnutebiller som parar seg, blir eg flau.
Alle må sjå
Stilen i filming og spenningskurve er kjend frå naturseriane til BBC, men den store styrken til filmen er det klare fokuset. Den strenge avgrensinga gjev eit større bilete, nett fordi ein får sjå kor mykje som skjer, og kor mange som er avhengige av dette eine treet.
Nokon bør binda fast Statens vegvesen i kinosetet og tvinga dei til å sjå kva tap av habitat betyr. Fråværet av forklaringar gjer at ein får vekt viljen til å læra og fordjupe seg i kven alle dei små og store krabatane er. Har vi ikkje slike her? Ein får lyst til å gå ut i naturen og å lesa om artsmangfald i kjende trakter. Utan tale eller tekst er dette eit ekte lågterskeltilbod. Eiketreet passar for alle frå fødestova til dødsleiet. Eg vonar denne filmen får eit langt liv på kino, i klasserom og på aldersheimar.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentar / familiefilm / naturfilm
Regi: Michel Seydoux og Laurent Charbonnier
Eiketreet og dyrene som bor der (Orig.tit.: La chêne et ses habitants)
Med: nøttesnutebiller, ekorn, nøtteskriker
Kinofilm
I og rundt ei eik frå 1810 bur ei mengd vesen. Eiketreet og dyrene som bor der følgjer livet rundt det majestetiske treet i eit år, utan eit ord. Det byr på moro, spenning og eit vell av vakre og fasinerande nærbilete av livet i naturen.
Snutebilleboogie
Stjernene i det rike rollegalleriet er nøttesnutebiller, ekorn, småskogmus, nøtteskriker og villsvin. Mange av artane er kjende for eit norsk publikum, men vi er ikkje vane med å sjå dei slik på kino.
Det kryr av kjekke scener. Villsvin som klør seg på treet. Redde små mus i ein stor klump med øyra på stilk. Eg ler og smiler støtt. Farlege grevlingar, snokar og hønsehaukar skaper frykt, men i den harmlause familiefilmen bikkar jakta konsekvent i favør byttedyret.
Stilen er tilgjengeleg. Musikken spreier vekselvis lett tone og spenning. Innimellom tar ein song meir plass. Når Dean Martin syng «Sway» til bileta av nøttesnutebiller som parar seg, blir eg flau.
Alle må sjå
Stilen i filming og spenningskurve er kjend frå naturseriane til BBC, men den store styrken til filmen er det klare fokuset. Den strenge avgrensinga gjev eit større bilete, nett fordi ein får sjå kor mykje som skjer, og kor mange som er avhengige av dette eine treet.
Nokon bør binda fast Statens vegvesen i kinosetet og tvinga dei til å sjå kva tap av habitat betyr. Fråværet av forklaringar gjer at ein får vekt viljen til å læra og fordjupe seg i kven alle dei små og store krabatane er. Har vi ikkje slike her? Ein får lyst til å gå ut i naturen og å lesa om artsmangfald i kjende trakter. Utan tale eller tekst er dette eit ekte lågterskeltilbod. Eiketreet passar for alle frå fødestova til dødsleiet. Eg vonar denne filmen får eit langt liv på kino, i klasserom og på aldersheimar.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.
President Joe Biden og visepresident Kamala Harris i august 2023. Den økonomiske politikken deira bidrog til å få ned arbeidsløysa, men inflasjonen som tok av i 2022, gjorde større inntrykk.
Foto: Evan Vucci / AP / NTB
Harris blir heimsøkt av inflasjonen
Kanskje vart presidentvalet i USA 2024 avgjort ved bensinpumpene og i matbutikkane.
Noreg er på tredjeplass i kokainbruk i Europa.
Foto: Beate Oma Dahle / NTB
– Meiningslaust å straffe sjuke
Ronny Rene Raveen, tidlegare politimann og rusmisbrukar, vil ha avkriminalisering av rusmisbrukarar og unge opp til 25 år.
«Moren» utanfor Munchmuseet.
Foto: Heiko Junge / NTB
«Kva slags motiv hadde Emin for å støype ein salbar skulptur i bronse i tre utgåver under konkurransen?»
Hans Rotmo var ein flåkjefta rabulist og provokatør, skriv Audun Skjervøy.
Hans Rotmo (1948–2024)
«Det er eit før og eit etter Vømmøl Spellmannslag.»