Livet er å plystre
Rumensk korrupsjon møter spansk mafia i ein fin film noir med forviklingar og herleg humor.
Filmen vart nominert til Gullpalmen på filmfestivalen i Cannes i år. Gilda vert spelt av Catrinel Marlon.
Foto: Another World Entertainment
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Fleire artiklar
Abid Raja er advokat og Venstre- politikar.
Foto: Lina Hindrum
Det trugande utanforskapet
På sitt beste er Vår ære og vår frykt historia om ei integrering på retur og ei kraftig åtvaring om kva som kan skje som følgje av det.
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.