Livet er å plystre
Rumensk korrupsjon møter spansk mafia i ein fin film noir med forviklingar og herleg humor.
Filmen vart nominert til Gullpalmen på filmfestivalen i Cannes i år. Gilda vert spelt av Catrinel Marlon.
Foto: Another World Entertainment
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Fleire artiklar
Mange vil nok finne ein feil på dette biletet. Men la meg forklare.
Foto: Dagfinn Nordbø
«Mange vil miste munn og mæle når eg slår frampå om kvitlauk i fårikålen.»
Kate Winslet spelar tittelrolla i ei sann historie om den banebrytande fotografen Lee Miller, som forlét eit glamorøst liv som modell for å dokumentera andre verdskrigen.
Foto: Filmweb.no
Det andre blikket
Den formeltru filmen om fotografen Lee Miller gjev eit velkome blikk på krig og kjønn.
Tormod Haugland, frå Radøy i Hordaland, forfattardebuterte som 32-åring og har sidan gitt ut ei lang rekke romanar, noveller, dikt og dramatikk.
Foto: Helge Skodvin
Livets dropar
Hauglands fabel pendlar mellom draum og røynd.
«Moren» blir løfta på plass utanfor Munch-museet i 2022.
Foto: Heiko Junge / NTB
Hvor original er «Moren» foran Munchmuseet?
Anna Fesun, «Guds moder», gjev «magisk hjelp» til hjelpelause og medvitslause ukrainarar – mot eit verdsleg vederlag.
Krig og psyke
Det er vanskeleg å vite om den nye «sigersplanen» som president Zelenskyj nyleg varsla, er ein verkeleg sigersplan eller berre ein ny freistnad på å kurere tungsinn i det ukrainske samfunnet.
Papiravisa