Hei Hitler
Regissør Taika Waititi er meisteren av alvorleg tøys.
Regissør Taika Waititi spelar rolla som Hitler og Roman Griffin Davis som Jojo i satiren over andre verdskrigen.
Foto: Kimberley French / Twentieth Century Fox Film
Sjanger
Regi: Taika Waititi
Jojo Rabbit
Med: Roman Griffin Davis, Taika Waititi, Scarlett Johansson, Thomasin McKenzie
Ti år gamle Jojo (Davis) er ein ihuga ung nazist med ein interessant liksomven, nemleg Hitler sjølv (Waititi). Då det viser seg at mor hennar (Johansson) gøymer den jødiske jenta Elsa (McKenzie) på loftet, får Jojo seg eit par dilemma.
Småsprøtt
Taika Waititi lagar rare, småsprø komediar, og Jojo Rabbit er ikkje noko unntak. Hitler har vore harselert med før, heilt frå Charlie Chaplins fenomenale satire Den store diktatoren (1940) (1940!). I Taika Waititis tullete versjon er han nesten sjarmerande. Det same gjeld vesle Jojo, lysluggen som berre vil gjera ein god jobb som barnesoldat og drepa så mange jødar som råd er. Og utan å vera såpass utilslørt og dryg ville ikkje filmen fungert.
Waititi er sjølv halvt jødisk, noko som kanskje har vore ei drivkraft, for Jojo Rabbit er på mange måtar eit klart rop om å vakna til den antisemittismen som ser ut til å på ny få fotfeste. Og kor latterleg er vel ikkje det?
Kritikk
Det er ikkje djup og avansert kritikk her, det er meir i form av du må vera heilt forbanna idiot for ikkje å sjå kor feil dette er. Men dei skrekkbileta som vart presenterte for å hjernevaska tyske ungar, har ein gong utruleg nok eksistert, og eit heilt folk gjekk på. Det er heilt greitt å le av dette i ettertid, så lenge me hugsar på kva noverande fenomen Waititi faktisk peikar på.
Det er alltid noko søtt og truskuldig over filmane hans; sprelsk er eit slite uttrykk, men eg synest ordet passar Waititi. Kryssklippinga av tribunar som hyllar Hitler med lydsporet av The Beatles’ «Komm, gib mir deine Hand» er morosam, vakker og trist på ein gong. Noko som i grunnen oppsummerer Jojo Rabbit i det heile.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Sjanger
Regi: Taika Waititi
Jojo Rabbit
Med: Roman Griffin Davis, Taika Waititi, Scarlett Johansson, Thomasin McKenzie
Ti år gamle Jojo (Davis) er ein ihuga ung nazist med ein interessant liksomven, nemleg Hitler sjølv (Waititi). Då det viser seg at mor hennar (Johansson) gøymer den jødiske jenta Elsa (McKenzie) på loftet, får Jojo seg eit par dilemma.
Småsprøtt
Taika Waititi lagar rare, småsprø komediar, og Jojo Rabbit er ikkje noko unntak. Hitler har vore harselert med før, heilt frå Charlie Chaplins fenomenale satire Den store diktatoren (1940) (1940!). I Taika Waititis tullete versjon er han nesten sjarmerande. Det same gjeld vesle Jojo, lysluggen som berre vil gjera ein god jobb som barnesoldat og drepa så mange jødar som råd er. Og utan å vera såpass utilslørt og dryg ville ikkje filmen fungert.
Waititi er sjølv halvt jødisk, noko som kanskje har vore ei drivkraft, for Jojo Rabbit er på mange måtar eit klart rop om å vakna til den antisemittismen som ser ut til å på ny få fotfeste. Og kor latterleg er vel ikkje det?
Kritikk
Det er ikkje djup og avansert kritikk her, det er meir i form av du må vera heilt forbanna idiot for ikkje å sjå kor feil dette er. Men dei skrekkbileta som vart presenterte for å hjernevaska tyske ungar, har ein gong utruleg nok eksistert, og eit heilt folk gjekk på. Det er heilt greitt å le av dette i ettertid, så lenge me hugsar på kva noverande fenomen Waititi faktisk peikar på.
Det er alltid noko søtt og truskuldig over filmane hans; sprelsk er eit slite uttrykk, men eg synest ordet passar Waititi. Kryssklippinga av tribunar som hyllar Hitler med lydsporet av The Beatles’ «Komm, gib mir deine Hand» er morosam, vakker og trist på ein gong. Noko som i grunnen oppsummerer Jojo Rabbit i det heile.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Kate Winslet spelar tittelrolla i ei sann historie om den banebrytande fotografen Lee Miller, som forlét eit glamorøst liv som modell for å dokumentera andre verdskrigen.
Foto: Filmweb.no
Det andre blikket
Den formeltru filmen om fotografen Lee Miller gjev eit velkome blikk på krig og kjønn.
Tormod Haugland, frå Radøy i Hordaland, forfattardebuterte som 32-åring og har sidan gitt ut ei lang rekke romanar, noveller, dikt og dramatikk.
Foto: Helge Skodvin
Livets dropar
Hauglands fabel pendlar mellom draum og røynd.
«Moren» blir løfta på plass utanfor Munch-museet i 2022.
Foto: Heiko Junge / NTB
Hvor original er «Moren» foran Munchmuseet?
Anna Fesun, «Guds moder», gjev «magisk hjelp» til hjelpelause og medvitslause ukrainarar – mot eit verdsleg vederlag.
Krig og psyke
Det er vanskeleg å vite om den nye «sigersplanen» som president Zelenskyj nyleg varsla, er ein verkeleg sigersplan eller berre ein ny freistnad på å kurere tungsinn i det ukrainske samfunnet.
Teikning: May Linn Clement
Ikkje til stades
«Kva er det han tråkker sånn for? Tenker folk. Skal han på besøk, eller hente noko? Nei, som vanleg skal han berre opp og snu.»
Papiravisa