Eit vittig, lite Marvel-sidespor
Årets sommarfilm frå Marvel-universet handlar om krymping
og ei popkulturell forståing av kvantemekanikk.
Sommarens Marvel-film er ein enkel, men underhaldande blockbuster.
Foto: Film Frame©Marvel Studios 2018
ACTION
Regi: Peyton Reed
Ant-Man and the Wasp
Med: Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Douglas
Ant-Man and the Wasp føyer seg fint inn i rekka av likande Marvel-filmar. Handlinga går føre seg i rakettempo, då heltane våre som alltid kjempar mot klokka. Filmen har humor og sjarm, karakterar med personlegdom som vi likevel aldri blir heilt emosjonelt investerte i, og – den stadige kjepphesten min med Marvel-serien – filmspråket er flatt og fantasilaust, det vil seie at ting blir uttrykt altfor mykje gjennom ord og tale, framfor at ein viser det gjennom action og dramaturgiske konsekvensar fortalt i bilete.
Sidan førre film, Ant-Man (2015) har Scott «Ant-Man» Lang (Rudd) sete i husarrest. Han måtte rett nok ut og hjelpe Captain America med å redde verda i Captain America: Civil War (2016), men ikkje utan konsekvensar. Han stal den krympande drakta til den motviljuge mentoren og vitskapsmannen Hank Pym (Douglas), og han drog utan partnaren Hope «the Wasp» van Dyne (Lilly).
Tre dagar før han vert ein fri mann, skjer det derimot ting. Lang har ein særs levande draum om kona til Pym og mor til Hope – Janet (Michelle Pfeiffer). Under eit superheltoppdrag for 30 år sidan måtte ho krympe seg så mykje at ho «for alltid» vart fanga i det mikroskopiske kvanterommet. Men no har Pym funne ein veg inn i kvanterommet for å hente ut kona, som – viser deg seg – «snakkar» gjennom Lang.
Ant-Man and the Wasp handlar om ferda inn i kvanterommet, med eit par halvgode skurkar som gjer reisa vanskelegare. Trass i problema ved filmen, er dette ein underhaldande og vittig liten sommarblockbuster, medan vi ventar på den neste Avengers-filmen.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er student, skribent
og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
ACTION
Regi: Peyton Reed
Ant-Man and the Wasp
Med: Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Douglas
Ant-Man and the Wasp føyer seg fint inn i rekka av likande Marvel-filmar. Handlinga går føre seg i rakettempo, då heltane våre som alltid kjempar mot klokka. Filmen har humor og sjarm, karakterar med personlegdom som vi likevel aldri blir heilt emosjonelt investerte i, og – den stadige kjepphesten min med Marvel-serien – filmspråket er flatt og fantasilaust, det vil seie at ting blir uttrykt altfor mykje gjennom ord og tale, framfor at ein viser det gjennom action og dramaturgiske konsekvensar fortalt i bilete.
Sidan førre film, Ant-Man (2015) har Scott «Ant-Man» Lang (Rudd) sete i husarrest. Han måtte rett nok ut og hjelpe Captain America med å redde verda i Captain America: Civil War (2016), men ikkje utan konsekvensar. Han stal den krympande drakta til den motviljuge mentoren og vitskapsmannen Hank Pym (Douglas), og han drog utan partnaren Hope «the Wasp» van Dyne (Lilly).
Tre dagar før han vert ein fri mann, skjer det derimot ting. Lang har ein særs levande draum om kona til Pym og mor til Hope – Janet (Michelle Pfeiffer). Under eit superheltoppdrag for 30 år sidan måtte ho krympe seg så mykje at ho «for alltid» vart fanga i det mikroskopiske kvanterommet. Men no har Pym funne ein veg inn i kvanterommet for å hente ut kona, som – viser deg seg – «snakkar» gjennom Lang.
Ant-Man and the Wasp handlar om ferda inn i kvanterommet, med eit par halvgode skurkar som gjer reisa vanskelegare. Trass i problema ved filmen, er dette ein underhaldande og vittig liten sommarblockbuster, medan vi ventar på den neste Avengers-filmen.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er student, skribent
og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
Papiravisa